Τι μεταφορά ενέργειας χρησιμοποιεί η παρασκευή τηγανιτών σε ένα τηγάνι;

1. Διεξαγωγή: Όταν προθερμαίνετε το τηγάνι, η πηγή θερμότητας (π.χ. μια εστία ή ηλεκτρική αντίσταση) μεταφέρει θερμική ενέργεια στο τηγάνι μέσω άμεσης επαφής. Το μεταλλικό τηγάνι μεταφέρει τη θερμότητα αποτελεσματικά, κατανέμοντας την σε όλη την επιφάνειά του.

2. Ακτινοβολία: Η θερμότητα από το προθερμασμένο τηγάνι ακτινοβολεί στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του χυλού για τηγανίτες. Αυτή η μορφή μεταφοράς ενέργειας δεν απαιτεί άμεση επαφή και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας του κουρκούτι.

3. Συναγωγή: Μόλις ρίξετε το κουρκούτι στο ζεστό τηγάνι, έρχεται σε άμεση επαφή με τη θερμαινόμενη μεταλλική επιφάνεια. Το κάτω μέρος της ζύμης τηγανίτας θερμαίνεται με αγωγιμότητα, προκαλώντας τη μεταφορά του υγρού κουρκούτις. Το θερμαινόμενο κουρκούτι ανεβαίνει προς τα πάνω ενώ το πιο ψυχρό κτύπημα βυθίζεται στο κάτω μέρος. Αυτή η κυκλοφορία μέσα στο κουρκούτι προάγει το ομοιόμορφο μαγείρεμα.

4. Μεταφορά Χημικής Ενέργειας :Καθώς ψήνεται το κουρκούτι για τηγανίτες, λαμβάνει χώρα μια χημική αντίδραση γνωστή ως αντίδραση Maillard. Αυτή η αντίδραση συμβαίνει μεταξύ αμινοξέων και αναγωγικών σακχάρων παρουσία θερμότητας, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη χρυσοκάστανου χρώματος, ελκυστικών αρωμάτων και γεύσεων χαρακτηριστικών των τηγανιτών. Η χημική ενέργεια που αποθηκεύεται στα συστατικά υφίσταται μετασχηματισμό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.