Ποιες είναι οι μέθοδοι εκτίμησης της μείωσης του σακχάρου;

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση των αναγωγικών σακχάρων. Ακολουθούν ορισμένες κοινές μέθοδοι:

1. Fehling's Test:

- Το διάλυμα Fehling αποτελείται από ένα μείγμα θειικού χαλκού και τρυγικού νατρίου καλίου.

- Όταν ένα αναγωγικό σάκχαρο θερμαίνεται σε αλκαλικό μέσο με διάλυμα Fehling, μειώνει τα ιόντα χαλκού (Cu2+) σε ιόντα χαλκού (Cu+).

- Η αναγωγή των ιόντων χαλκού υποδεικνύεται από το σχηματισμό ενός κόκκινου-πορτοκαλί ιζήματος οξειδίου του χαλκού (Cu2O).

- Η ποσότητα του αναγωγικού σακχάρου που υπάρχει προσδιορίζεται με τη μέτρηση της ποσότητας των ιόντων χαλκού που έχουν μειωθεί, η οποία μπορεί να ποσοτικοποιηθεί χρωματομετρικά.

2. Δοκιμή του Βενέδικτου:

- Το διάλυμα του Benedict είναι παρόμοιο με το διάλυμα του Fehling, αλλά περιέχει κιτρικά ιόντα αντί για τρυγικά ιόντα.

- Η αρχή της δοκιμής του Benedict είναι η ίδια με τη δοκιμή Fehling, η οποία περιλαμβάνει την αναγωγή των ιόντων χαλκού σε ιόντα χαλκού μέσω αναγωγικών σακχάρων.

- Η αναγωγή υποδεικνύεται από μια αλλαγή χρώματος από μπλε σε πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί και τέλος σε κόκκινο ίζημα οξειδίου του χαλκού.

- Η ποσότητα της αναγωγικής ζάχαρης που υπάρχει προσδιορίζεται παρατηρώντας την αλλαγή χρώματος και συγκρίνοντάς την με ένα τυπικό χρωματολόγιο.

3. Μέθοδος DNS (3,5-δινιτροσαλικυλικό οξύ):

- Η μέθοδος DNS είναι ένας χρωματομετρικός προσδιορισμός αναγωγικών σακχάρων που βασίζεται στην αντίδραση των αναγωγικών σακχάρων με αντιδραστήριο 3,5-δινιτροσαλικυλικό οξύ (DNS).

- Όταν θερμαίνονται υπό όξινες συνθήκες, τα αναγωγικά σάκχαρα μειώνουν το DNS για να σχηματίσουν ένα έγχρωμο προϊόν με μέγιστη απορρόφηση στα 540 nm.

- Η ένταση του χρώματος που σχηματίζεται είναι ανάλογη με τη συγκέντρωση των αναγωγικών σακχάρων στο δείγμα.

- Η ποσότητα του αναγωγικού σακχάρου που υπάρχει προσδιορίζεται ποσοτικά μετρώντας την απορρόφηση του διαλύματος στα 540 nm και συγκρίνοντάς το με μια τυπική καμπύλη.

4. Μέθοδος Somogyi-Nelson:

- Η μέθοδος Somogyi-Nelson είναι μια άλλη χρωματομετρική ανάλυση για τη μείωση των σακχάρων.

- Περιλαμβάνει την αντίδραση των αναγωγικών σακχάρων με αλκαλικό διάλυμα θειικού χαλκού για να σχηματιστεί σύμπλοκο χαλκού-ζάχαρης.

- Αυτό το σύμπλεγμα στη συνέχεια επεξεργάζεται με αντιδραστήριο αρσενομολυβδαινικού, το οποίο μειώνει τα συμπλεγμένα ιόντα χαλκού και παράγει ένα μπλε χρώματος διαλύματος.

- Η ποσότητα του αναγωγικού σακχάρου που υπάρχει προσδιορίζεται μετρώντας την απορρόφηση του μπλε διαλύματος στα 520 nm και συγκρίνοντάς το με μια τυπική καμπύλη.

5. Υγρή Χρωματογραφία Υψηλής Απόδοσης (HPLC):

- Η HPLC είναι μια τεχνική διαχωρισμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάλυση και τον ποσοτικό προσδιορισμό των αναγωγικών σακχάρων σε πολύπλοκα μείγματα.

- Διαχωρίζει τις ενώσεις με βάση τις χημικές τους ιδιότητες και τις αλληλεπιδράσεις τους με τη στατική φάση της στήλης.

- Τα αναγωγικά σάκχαρα μπορούν να ανιχνευθούν και να ποσοτικοποιηθούν με τη χρήση ανιχνευτών δείκτη διάθλασης (RI) ή ορατών υπεριώδους (UV-Vis).

- Η HPLC παρέχει ακριβή και ευαίσθητη ανάλυση μεμονωμένων αναγωγικών σακχάρων σε δείγματα.

Αυτές είναι μερικές από τις ευρέως χρησιμοποιούμενες μεθόδους για την εκτίμηση των αναγωγικών σακχάρων. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από παράγοντες όπως η μήτρα του δείγματος, το επιθυμητό επίπεδο ακρίβειας και ευαισθησίας και η διαθεσιμότητα οργάνων.