Πώς θα αντιδράσει μια μέδουσα στο άγγιγμα;

Οι μέδουσες έχουν ένα σχετικά απλό νευρικό σύστημα, που αποτελείται από ένα δίκτυο νεύρων που συνδέονται με αισθητήρια κύτταρα. Όταν αγγίζεται μια μέδουσα, αυτά τα αισθητήρια κύτταρα ανιχνεύουν τη φυσική επαφή και στέλνουν ηλεκτρικά σήματα στο νευρικό δίκτυο. Το νευρικό δίκτυο στη συνέχεια επεξεργάζεται αυτά τα σήματα και συντονίζει μια απόκριση.

Η πιο κοινή απάντηση στο άγγιγμα στις μέδουσες είναι η συστολή. Όταν αγγίζεται μια μέδουσα, οι μύες της συστέλλονται, προκαλώντας τη συρρίκνωση του κουδουνιού (σώματος). Αυτή η συστολή αναγκάζει το νερό να βγει από το κουδούνι, δημιουργώντας έναν πίδακα νερού που ωθεί τις μέδουσες μακριά από την πηγή της αφής. Αυτή η απόκριση είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός που βοηθά τις μέδουσες να αποφύγουν τα αρπακτικά και άλλες απειλές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μέδουσες μπορεί επίσης να απελευθερώσουν κύτταρα που τσιμπούν (νηματοκύστεις) όταν αγγίζονται. Οι νηματοκύστεις είναι εξειδικευμένα κύτταρα που περιέχουν ένα κουλουριασμένο νήμα. Όταν πυροδοτείται μια νηματοκύστη, το νήμα εκτοξεύεται και εγχέει μια τοξίνη στο δέρμα του ζώου που την άγγιξε. Αυτή η τοξίνη μπορεί να προκαλέσει μια σειρά συμπτωμάτων, από ήπιο ερεθισμό έως έντονο πόνο και ακόμη και παράλυση.

Η απόκριση μιας μέδουσας στο άγγιγμα μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το είδος της μέδουσας και τη φύση της αφής. Ορισμένα είδη μεδουσών είναι πιο ευαίσθητα στην αφή από άλλα και ορισμένοι τύποι αφής μπορεί να προκαλέσουν ισχυρότερη απόκριση από άλλα.