Τι άλατα προσθέτουν τα ηφαίστεια στο θαλασσινό νερό;

Οι ηφαιστειακές εκρήξεις απελευθερώνουν μια ποικιλία αερίων, αερολυμάτων και σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, όπως διοξείδιο του θείου, υδρόθειο, υδροχλώριο, υδροφθόριο και διοξείδιο του άνθρακα. Αυτά τα αέρια μπορούν να αντιδράσουν με τους υδρατμούς στην ατμόσφαιρα για να σχηματίσουν όξινα αερολύματα, όπως θειικό οξύ, υδροχλωρικό οξύ και υδροφθορικό οξύ. Αυτά τα όξινα αερολύματα μπορούν στη συνέχεια να εναποτεθούν στην επιφάνεια του ωκεανού μέσω υγρής εναπόθεσης (καθίζηση) ή ξηρής εναπόθεσης (άμεση πτώση).

Όταν τα όξινα αερολύματα εναποτίθενται στην επιφάνεια του ωκεανού, μπορούν να αντιδράσουν με το θαλασσινό νερό για να σχηματίσουν διάφορα άλατα, συμπεριλαμβανομένων των θειικών, χλωριδίων και φθοριδίων. Αυτά τα άλατα μπορούν να αυξήσουν την αλατότητα του θαλασσινού νερού και να αλλάξουν τη χημική του σύνθεση. Ειδικότερα, η προσθήκη θειικών αλάτων μπορεί να αυξήσει την οξύτητα του θαλασσινού νερού, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις σε θαλάσσιους οργανισμούς, όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι.

Εκτός από τα άλατα που σχηματίζονται από την αντίδραση των ηφαιστειακών αερολυμάτων με το θαλασσινό νερό, τα ηφαίστεια μπορούν επίσης να απελευθερώσουν μεγάλες ποσότητες διαλυμένων αλάτων απευθείας στον ωκεανό μέσω υποθαλάσσιων εκρήξεων ή υδροθερμικών αεραγωγών. Αυτά τα άλατα μπορεί να περιλαμβάνουν θειικά άλατα, χλωρίδια και μέταλλα όπως ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Η απελευθέρωση αυτών των αλάτων μπορεί να αλλάξει σημαντικά τη χημική σύνθεση του θαλασσινού νερού κοντά σε ηφαιστειακές οπές και μπορεί να έχει θετικές και αρνητικές επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα.