Τι φαγητό ήταν τη δεκαετία του 1680;

Στη δεκαετία του 1680 , οι επιλογές φαγητού διέφεραν ανάλογα με την περιοχή και την κοινωνική θέση. Ακολουθεί μια επισκόπηση ορισμένων κοινών τροφίμων που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:

1. Σιτηρά: Το ψωμί ήταν μια βασική τροφή, που συνήθως παρασκευαζόταν από σιτάρι, κριθάρι, βρώμη ή σίκαλη. Οι χυλοί και οι χυλοί που παρασκευάζονταν από αυτούς τους κόκκους καταναλώνονταν επίσης, ιδιαίτερα από τον φτωχότερο πληθυσμό.

2. Λαχανικά: Τα ριζώδη λαχανικά όπως οι πατάτες, τα γογγύλια, τα καρότα, τα κρεμμύδια και τα πράσα χρησιμοποιήθηκαν ευρέως. Το λάχανο, το μαρούλι και το σπανάκι ήταν επίσης δημοφιλή. Τα λαχανικά ήταν συχνά βραστά ή μαγειρεμένα και σερβίρονταν με κρέατα ή σούπες.

3. Φρούτα: Τα μήλα, τα αχλάδια, τα σταφύλια, τα δαμάσκηνα και τα κεράσια ήταν από τα ευρέως διαθέσιμα φρούτα. Η συντήρηση των φρούτων μέσω μεθόδων όπως το στέγνωμα, το τουρσί ή η παρασκευή μαρμελάδων ήταν πρακτική.

4. Κρέας: Η κατανάλωση κρέατος διέφερε ανάλογα με την κοινωνική θέση και την περιοχή. Οι πλούσιοι μπορεί να απολαμβάνουν κρέατα όπως βοδινό, χοιρινό, αρνί και κυνήγι (ελάφι, αγριοπούλια). Οι απλοί άνθρωποι βασίζονταν συχνά σε παστά ή καπνιστά κρέατα, λουκάνικα και παραπροϊόντα σφαγίων.

5. Πουλερικά και αυγά: Τα κοτόπουλα, οι πάπιες, οι χήνες και οι γαλοπούλες παρείχαν αυγά και κρέας.

6. Ψάρια και θαλασσινά: Παράκτιες περιοχές και περιοχές κοντά σε ποτάμια ή λίμνες είχαν πρόσβαση σε μια ποικιλία ψαριών, όπως μπακαλιάρο, ρέγγα, σκουμπρί και σολομό. Καταναλώθηκαν επίσης οστρακοειδή όπως στρείδια, μύδια και αστακοί.

7. Γαλακτοκομικά: Το γάλα, το βούτυρο και το τυρί λαμβάνονταν από αγελάδες, κατσίκες και πρόβατα. Το φρέσκο ​​γάλα δεν ήταν ευρέως διαθέσιμο, έτσι οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούσαν γαλακτοκομικά προϊόντα που είχαν υποστεί ζύμωση όπως το γιαούρτι ή το βουτυρόγαλα.

8. Βότανα και μπαχαρικά: Τα κοινά βότανα περιελάμβαναν δεντρολίβανο, θυμάρι, φασκόμηλο, μέντα και μαϊντανό. Μπαχαρικά, όπως πιπέρι, κανέλα, μοσχοκάρυδο, μοσχοκάρυδο και γαρύφαλλο χρησιμοποιήθηκαν για να δώσουν γεύση στα πιάτα.

9. Γλυκαντικά: Η ζάχαρη ήταν ένα είδος πολυτελείας και ακριβό, έτσι το μέλι χρησιμοποιήθηκε πιο συχνά ως γλυκαντικό.

10. Ποτά: Η μπύρα και η μπύρα ήταν δημοφιλή ποτά, που παρασκευάζονταν από κριθάρι ή σιτάρι. Απολαύσαμε επίσης μηλίτη από μήλα. Ο καφές, το τσάι και η σοκολάτα εισήχθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά παρέμειναν σχετικά ακριβά και αποκλειστικά.

Οι μέθοδοι προετοιμασίας και συντήρησης τροφίμων διέφεραν ευρέως, επηρεαζόμενες από τις πολιτισμικές πρακτικές και τη διαθεσιμότητα πόρων. Τα μπαχαρικά και τα βότανα χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνο για τη γεύση αλλά και για τις συντηρητικές τους ιδιότητες. Τα τρόφιμα μαγειρεύονταν συχνά σε ανοιχτές εστίες ή σε φούρνους με περιορισμένο έλεγχο θερμοκρασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η επισκόπηση παρουσιάζει μια γενική εικόνα των τροφίμων που ήταν διαθέσιμα στη δεκαετία του 1680, αλλά υπήρχαν περιφερειακές παραλλαγές και διαφορές στις διατροφικές συνήθειες με βάση την κοινωνική τάξη, τον πολιτισμό και τη γεωγραφική θέση.