Τι έτρωγαν οι άνθρωποι στο Μέιν του 1700;

Η διατροφή των ανθρώπων που ζούσαν στο Μέιν το 1700 καθοριζόταν σε μεγάλο βαθμό από το κλίμα, τη γεωγραφία και τους διαθέσιμους πόρους της περιοχής. Εδώ είναι μερικά από τα βασικά τρόφιμα και συστατικά που καταναλώνονται συνήθως κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:

1. Ψάρια :Η αφθονία των ψαρικών πόρων του Maine, ιδιαίτερα ο μπακαλιάρος, ο εγκλεφίνος και ο σολομός, έκαναν τα θαλασσινά ένα σημαντικό μέρος της τοπικής διατροφής.

2. Καλαμπόκι :Το καλαμπόκι, ή καλαμπόκι, ήταν μια βασική καλλιέργεια που καλλιεργούνταν από ιθαγενείς φυλές της Αμερικής στην περιοχή. Χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή καλαμποκάλευρου, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή καλαμποκιού, χυλού και άλλων πιάτων.

3. Πατάτες :Οι πατάτες εισήχθησαν στην Αμερική από Ευρωπαίους αποίκους και έγιναν όλο και πιο δημοφιλείς το 1700. Τα χρησιμοποιούσαν σε σούπες, μαγειρευτά και άλλα πιάτα.

4. Λαχανικά :Τα κοινά λαχανικά που καλλιεργούνται σε οικιακούς κήπους περιλαμβάνουν λάχανο, γογγύλια, καρότα, κρεμμύδια και φασόλια.

5. Φρούτα :Τα μήλα ήταν το πιο ευρέως διαθέσιμο φρούτο στο Μέιν και χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή μηλίτη, πίτας και άλλων γλυκών. Μαζεύονταν επίσης για κατανάλωση άγρια ​​μούρα όπως βατόμουρα και σμέουρα.

6. Σιτηρά :Εκτός από καλαμποκάλευρο, οι άνθρωποι κατανάλωναν και αλεύρι σίτου, από το οποίο έφτιαχναν ψωμί, αρτοσκευάσματα και άλλα αρτοσκευάσματα.

7. Κρέας :Το κρέας ήταν ένα σχετικά σπάνιο εμπόρευμα, αλλά οι άνθρωποι διατηρούσαν ζώα όπως χοίρους, βοοειδή και πρόβατα. Το βοδινό, το χοιρινό και το πρόβειο κρέας καταναλώνονταν περιστασιακά, αλλά κυρίως προορίζονταν για ειδικές περιστάσεις.

8. Γαλακτοκομικά :Το γάλα, το βούτυρο και το τυρί παράγονταν από αγελάδες γαλακτοπαραγωγής και χρησιμοποιούνταν στη μαγειρική και το ψήσιμο.

9. Ζάχαρη :Η ζάχαρη ήταν ένα πολύτιμο και ακριβό εμπόρευμα που αποκτήθηκε μέσω του εμπορίου. Χρησιμοποιήθηκε με φειδώ για να γλυκάνει επιδόρπια, ποτά και άλλα πιάτα.

10. Αλάτι :Το αλάτι ήταν ένα απαραίτητο συστατικό που χρησιμοποιείται για τη συντήρηση των τροφίμων, τα καρυκεύματα και την ενίσχυση της γεύσης.

Η διατροφή των ανθρώπων στο Μέιν κατά τη διάρκεια του 1700 ήταν τυπικά απλή και βασισμένη σε τοπικά διαθέσιμα συστατικά. Έκαναν χρήση των φυσικών πόρων που τους παρέχει η γη και τα νερά γύρω τους, προσαρμόζοντας τα γεύματά τους στις μεταβαλλόμενες εποχές και στη διαθεσιμότητα των πηγών τροφής.