Hvaða reglur gilda um drykkjarvatn?

lög um öruggt drykkjarvatn (SDWA)

- Lögfest 1974 og breytt 1986 og 1996

- Setur landsstaðla fyrir gæði drykkjarvatns og krefst þess að ríki þrói og innleiði áætlanir til að tryggja að farið sé að þessum stöðlum

- Stillir hámarks mengunarmagn (MCL) fyrir tiltekin mengunarefni, svo sem blý, kvikasilfur og bakteríur

- Krefst þess að vatnskerfi fylgist með vatnsgæðum og tilkynni brot á MCL til ríkisstofnana

- Veitir Umhverfisverndarstofnuninni (EPA) heimild til að framfylgja SDWA og grípa til aðgerða gegn vatnskerfum sem brjóta í bága við lög

Landsreglur um grunnneysluvatn

- Stofnað af EPA undir SDWA

- Setja framfylganleg mörk á mengunarefnum í almennu vatnskerfum sem geta haft skaðleg heilsufarsleg áhrif

- Hafa MCL fyrir margs konar aðskotaefni, þar á meðal örverur, lífræn efni, ólífræn efni og geislavirk efni

Landsreglur um aukaneysluvatn

- Einnig stofnað af EPA undir SDWA

- Setja óframfylgjanlegar takmarkanir á mengunarefnum í almennu vatnskerfum sem geta haft áhrif á fagurfræðilegu eiginleika vatns, svo sem bragð, lykt og lit

- Hafa ekki sömu eftirlitsstöðu og MCL og teljast ekki heilsutengdir staðlar

Reglugerð um neysluvatn ríkisins

- Til viðbótar við sambandsreglugerðina hafa mörg ríki eigin drykkjarvatnsreglugerðir sem setja viðbótarstaðla og kröfur fyrir almenn vatnskerfi

- Reglur ríkisins kunna að vera strangari en alríkisreglur og geta tekið á mengunarefnum sem ekki er stjórnað á alríkisstigi

Staðbundin reglugerð um drykkjarvatn

- Sumar borgir og bæir hafa sínar eigin drykkjarvatnsreglur sem setja viðbótarstaðla og kröfur fyrir almenn vatnskerfi innan lögsögu þeirra.

- Staðbundnar reglugerðir kunna að vera strangari en ríkis- og sambandsreglur og geta tekið á mengunarefnum sem ekki eru settar reglur um á ríki eða sambandsstigi