Waarom is zeewater ongeschikt om te drinken?

Zeewater is vooral vanwege het hoge zoutgehalte ongeschikt voor drinkwater. Het gemiddelde zoutgehalte van zeewater is ongeveer 35 delen per duizend (ppt), wat betekent dat er voor elke kilogram zeewater 35 gram opgeloste zouten zijn. Het menselijk lichaam kan deze hoeveelheid zout niet effectief verwerken, en het consumeren van zeewater kan tot verschillende nadelige gezondheidseffecten leiden.

1. Uitdroging: De hoge zoutconcentratie in zeewater zorgt ervoor dat het lichaam meer water verliest dan het binnenkrijgt. Dit kan leiden tot uitdroging, wat zich kan manifesteren door symptomen zoals dorst, vermoeidheid, duizeligheid en hoofdpijn. Ernstige uitdroging kan levensbedreigend zijn.

2. Minerale onbalans: Zeewater bevat verschillende mineralen, waaronder natrium, chloride, magnesium en sulfaat, in verschillende verhoudingen vergeleken met de behoeften van het menselijk lichaam. Het consumeren van zeewater kan de mineralenbalans van het lichaam verstoren, wat mogelijk tot gezondheidsproblemen kan leiden. Overmatige natriuminname kan bijvoorbeeld de bloeddruk verhogen en het risico op hart- en vaatziekten vergroten.

3. Spijsverteringsproblemen: Het hoge zoutgehalte in zeewater kan het spijsverteringskanaal irriteren en misselijkheid, braken en diarree veroorzaken. Deze symptomen kunnen verder bijdragen aan uitdroging en verstoorde elektrolytenbalans.

4. Nierschade: Het consumeren van zeewater legt extra druk op de nieren, omdat ze harder moeten werken om het overtollige zout en andere mineralen eruit te filteren. Na verloop van tijd kan dit leiden tot nierbeschadiging en verminderde nierfunctie.

5. Hypernatriëmie: In extreme gevallen kan overmatige consumptie van zeewater leiden tot hypernatriëmie, een aandoening waarbij het natriumgehalte in het bloed gevaarlijk hoog wordt. Deze aandoening kan neurologische symptomen veroorzaken, zoals verwarring, toevallen, coma en zelfs de dood.

Vanwege het hoge zoutgehalte en de mogelijke nadelige gevolgen voor de gezondheid mag zeewater daarom niet als een geschikte bron van drinkwater worden beschouwd. Het is belangrijk om toegang te hebben tot schone en veilige drinkwaterbronnen om een ​​goede gezondheid te behouden en uitdroging en andere gezondheidscomplicaties te voorkomen.