Waarom proberen zalmen terug te keren naar hun geboorteplaats, ook al worden ze daardoor gedood?

Pacifische zalm, waaronder soorten als Chinook, Sockeye, Coho, Pink en Chum, vertoont een buitengewoon gedrag dat bekend staat als natal homing of 'de zalmrun'. Ze ondernemen uitgebreide migraties, waarbij ze vaak honderden of duizenden kilometers over de open oceaan zwemmen, om terug te keren naar de specifieke zoetwaterstromen of rivieren waar ze zijn geboren. Dit opmerkelijke gedrag wordt aangedreven door een aangeboren biologische noodzaak en is cruciaal voor hun levenscyclus en reproductief succes.

Biologische noodzaak:

1. Genetisch geheugen :Zalm heeft een buitengewoon vermogen om de unieke chemische en omgevingsfactoren van hun geboortestroom te onthouden. Deze informatie is gecodeerd in hun genen en wordt van generatie op generatie doorgegeven. Wanneer volwassen zalmen hun thuisrivier naderen, gebruiken ze deze signalen om met opmerkelijke precisie te navigeren en de weg terug te vinden.

2. Paaien en voortplanting :Zalmen keren terug naar hun geboorteplaats om te paaien en zich voort te planten. Dit gedrag zorgt ervoor dat de volgende generatie zalm zal worden geboren in dezelfde omgeving en habitatomstandigheden die optimaal zijn voor hun overleving. Het paaien in hun geboortestromen zorgt voor een geschikte watertemperatuur, zuurstofniveaus en substraat voor de ontwikkeling en overleving van eieren.

Waarom het dodelijk kan zijn:

1. Uitdagende reis :De reis terug naar hun geboorteplaats is vaak zwaar en inspannend. Zalm navigeert door uitdagende rivieren, watervallen en stroomversnellingen, vecht tegen sterke stromingen en overwint fysieke obstakels. Deze inspannende migratie kost een aanzienlijke hoeveelheid energie en kan tot verwondingen of zelfs de dood leiden.

2. Predatie en uitputting :Tijdens hun migratie worden zalmen kwetsbaar voor roofdieren zoals beren, adelaars, zeehonden en andere dieren. Bovendien kunnen de fysieke eisen van de reis, gecombineerd met het gebrek aan voedselconsumptie tijdens de migratie, leiden tot uitputting en verhoogde vatbaarheid voor ziekten.

3. Concurrentie en stress :Terwijl zalmen samenkomen in hun geboortestromen, krijgen ze te maken met concurrentie om paaiplaatsen en partners. Deze concurrentie kan leiden tot agressief gedrag, waardoor de stress en het energieverbruik verder toenemen. Bovendien kan de overbevolking de hulpbronnen van het ecosysteem onder druk zetten en het voor zalm moeilijker maken om geschikte plekken te vinden om te paaien.

Ondanks de risico's en uitdagingen voltooit de overgrote meerderheid van de zalmen hun migratie met succes en keren ze terug naar hun geboorteplaats om zich voort te planten. Dit gedrag is diep geworteld in hun biologie en essentieel voor de voortzetting van hun soort.