Wat zijn de 2 zintuigen van een rivierkreeft?

Rivierkreeften beschikken over verschillende goed ontwikkelde zintuigen waarmee ze hun omgeving kunnen waarnemen en erop kunnen reageren. Twee opmerkelijke sensorische structuren bij rivierkreeften zijn:

1. Ogen (samengestelde ogen): Rivierkreeften hebben een paar samengestelde ogen aan de voorkant van hun hoofd. Elk samengesteld oog bestaat uit talloze kleine, individuele eenheden die ommatidia worden genoemd. Deze ommatidia werken samen om rivierkreeften een groothoekzicht te geven en beweging, lichtintensiteit en vormen te detecteren. Dankzij de samengestelde ogen van rivierkreeften kunnen ze door hun omgeving navigeren, voedsel vinden en potentiële roofdieren detecteren.

2. Antennulen (eerste antennes): Antennulen zijn sensorische aanhangsels die zich aan de voorkant van de kop van de rivierkreeft bevinden, vlakbij de samengestelde ogen. Ze zijn meer anterieur dan de tweede antennes of antennes. Antennulen zijn bedekt met sensorische haren (setae) die verschillende chemische en mechanische prikkels in het water detecteren. Deze zintuigen helpen rivierkreeften bij het detecteren van chemicaliën die vrijkomen door voedsel, het identificeren van potentiële partners, het waarnemen van waterstromingen en het reageren op veranderingen in de omgeving.