Welke landbouwtechnieken gebruikten de Inca's?

De Inca's gebruikten verschillende innovatieve en effectieve landbouwtechnieken om hun grote en bloeiende beschaving in stand te houden. Hier zijn enkele van de belangrijkste technieken die de Inca gebruikten:

1. Terrassen: De Inca bouwden uitgebreide terrassen langs de steile hellingen van de Andes om vlakke velden voor de teelt te creëren. Deze terrassen voorkwamen niet alleen bodemerosie, maar hielpen ook bij het reguleren van de temperatuur en het vocht, waardoor optimale omstandigheden voor de groei van gewassen werden gewaarborgd.

2. Verhoogde velden: In laaggelegen gebieden bouwden de Inca verhoogde velden, bekend als 'waru waru'. Deze verhoogde velden zijn ontstaan ​​door het opstapelen van grond en organisch materiaal tot terpen die omgeven zijn door waterkanalen. Deze techniek zorgde voor waterbeheersing en verbeterde bodemvruchtbaarheid.

3. Andenes: De Inca bouwden andenes, lange, smalle landbouwpercelen gescheiden door stenen muren. Deze muren dienden meerdere doeleinden, waaronder het vasthouden van grond, irrigatie en het creëren van een microklimaat.

4. Gewasrotatie: De Inca's pasten vruchtwisseling toe om de bodemvruchtbaarheid te behouden en plagen te voorkomen. Ze wisselden verschillende gewassen, zoals maïs, aardappelen, quinoa en bonen, in specifieke volgordes af.

5. Intercropping: De Inca's gebruikten intercropping, een techniek waarbij verschillende gewassen samen in hetzelfde veld werden geplant. Deze methode verbeterde de bodemvruchtbaarheid, maximaliseerde het landgebruik en verkleinde het risico op misoogsten als gevolg van plagen of ziekten.

6. Irrigatie: De Inca's ontwikkelden geavanceerde irrigatiesystemen om de watervoorraden te beheren en een consistente watervoorziening voor hun gewassen te garanderen. Ze bouwden kanalen, aquaducten en reservoirs om water uit rivieren, meren en gletsjers naar hun velden te distribueren.

7. Bemesting: De Inca gebruikten verschillende natuurlijke meststoffen om de bodemvruchtbaarheid te verbeteren, waaronder dierlijke mest, guano (vogelpoep) en visresten. Ze oefenden ook gecontroleerde verbranding van bepaalde planten en bomen om voedingsstoffen in de bodem vrij te geven.

8. Klimaataanpassing: De Inca's waren bedreven in het aanpassen van hun landbouwtechnieken aan verschillende klimatologische omstandigheden. Ze verbouwden een grote verscheidenheid aan gewassen, elk geschikt voor specifieke hoogten, temperaturen en regenpatronen. Deze diversiteit zorgde voor een betrouwbare voedselvoorziening, zelfs in uitdagende omgevingen.

9. Opslagtechnieken: De Inca’s ontwikkelden effectieve opslagmethoden om hun oogsten te behouden en voedselbederf te voorkomen. Ze bouwden qollqas, grote, goed geventileerde pakhuizen waar de gewassen koel en droog werden bewaard.

Door deze innovatieve landbouwtechnieken toe te passen, waren de Inca's in staat de uitdagingen van hun diverse en vaak ruige Andes-omgeving te overwinnen en een grote bevolking van een betrouwbare voedselvoorziening te voorzien. Hun landbouwpraktijken toonden hun geavanceerde kennis van landbouw, techniek en hulpbronnenbeheer, en lieten een blijvende erfenis achter die de moderne landbouwpraktijken in de regio blijft beïnvloeden.