Co stanie się z węglowodanami mąki pszennej po dodaniu drożdży?

Kiedy drożdże wchodzą w kontakt z węglowodanami (skrobią) występującą w mące pszennej, przechodzą proces znany jako fermentacja. Oto, co się dzieje:

1. Aktywacja:Po zmieszaniu drożdży z ciepłą wodą komórki drożdży stają się aktywne i zaczynają rosnąć.

2. Produkcja enzymów:Komórki drożdży wytwarzają enzym zwany amylazą. Enzym ten rozkłada złożone węglowodany, takie jak skrobia, na prostsze, takie jak maltoza i glukoza.

3. Rozkład cukru:Amylaza zaczyna rozkładać skrobię obecną w mące pszennej na cukry ulegające fermentacji.

4. Produkcja dwutlenku węgla:Drożdże przekształcają glukozę i inne fermentowalne cukry w gazowy dwutlenek węgla i etanol (alkohol). Powoduje to powstawanie maleńkich pęcherzyków gazu w cieście, co powoduje jego wzrost.

5. Produkcja etanolu:Oprócz dwutlenku węgla drożdże wytwarzają również etanol jako produkt uboczny fermentacji. Jednak podczas pieczenia większość etanolu odparowuje z powodu wysokiej temperatury.

6. Smak i aromat:Proces fermentacji nadaje charakterystyczny drożdżowy smak i aromat, który jest powszechnie kojarzony z chlebem i innymi wypiekami na bazie drożdży.

7. Ekspansja ciasta:Ponieważ drożdże nadal wytwarzają gaz, ciasto zaczyna się rozszerzać i rosnąć. Pęcherzyki dwutlenku węgla zostają uwięzione w strukturze ciasta, tworząc puszystą konsystencję.

8. Proces pieczenia:Podczas pieczenia chleba lub ciasta ciepło powoduje śmierć drożdży. Jednakże skutki fermentacji, takie jak rozszerzanie się ciasta i obecność związków aromatycznych, pozostają nienaruszone.

Podsumowując, gdy drożdże dodawane są do mąki pszennej, drożdże żywią się węglowodanami (skrobią), przekształcając je w prostsze cukry. Proces ten, znany jako fermentacja, powoduje wytwarzanie dwutlenku węgla i etanolu, co powoduje pęcznienie ciasta i charakterystyczny smak wypieków na bazie drożdży.