Jak JJ Thomson zdobył model puddingu śliwkowego?

Pod koniec XIX wieku naukowcy eksperymentowali z promieniami katodowymi – strumieniami elektronów emitowanymi z bieguna ujemnego (katody) lampy próżniowej wysokiego napięcia. JJ Thomson, brytyjski fizyk, przeprowadził w 1897 roku serię eksperymentów z promieniami katodowymi. Odkrył, że promienie katodowe mogą być odchylane przez pola elektryczne i magnetyczne, oraz obliczył, że masa cząstki promienia katodowego (którą nazwał elektronem) wynosił około 1/1800 masy atomu wodoru.

Model puddingu śliwkowego

Eksperymenty Thomsona doprowadziły go do zaproponowania modelu atomu, który nazwał „modelem puddingu śliwkowego”. W tym modelu atom wyobrażano sobie jako dodatnio naładowaną kulę z osadzonymi w niej ujemnie naładowanymi elektronami, niczym śliwki w budyniu. Uważano, że ładunek dodatni jest równomiernie rozłożony w atomie, a elektrony ułożone są w pierścienie wokół jądra.

Model puddingu śliwkowego był znaczącym krokiem naprzód w naszym rozumieniu atomu, ale ostatecznie został zastąpiony dokładniejszym modelem Bohra, który zaproponował Niels Bohr w 1913 roku.