Dlaczego ołowiu nie używa się już w produkcji pojemników na żywność?

Ołów był w przeszłości używany w różnych zastosowaniach produkcyjnych, w tym w pojemnikach przeznaczonych do przechowywania lub przenoszenia żywności.

Jednakże ołów jest toksycznym metalem ciężkim, który może mieć poważne negatywne skutki dla zdrowia, zwłaszcza u małych dzieci i bezbronnych grup społecznych. Ołów może z czasem gromadzić się w organizmie, a nawet niski poziom narażenia na ołów może powodować uszkodzenia neurologiczne, problemy z nerkami i problemy rozwojowe.

Ze względu na znaczne ryzyko dla zdrowia, jakie stwarza ołów, w wielu krajach na całym świecie w dużej mierze zaprzestano jego stosowania w pojemnikach na żywność.

W szczególności przepisy i normy dotyczące bezpieczeństwa żywności w tych krajach obecnie zabraniają lub ściśle ograniczają obecność ołowiu w materiałach mających kontakt z artykułami spożywczymi. Obejmuje to elementy pojemników na żywność, takie jak powłoki, glazury, luty lub tworzywa sztuczne, które mogą potencjalnie powodować wyciek ołowiu lub migrację do produktów spożywczych.

Globalne odchodzenie od ołowiu w pojemnikach na żywność miało miejsce przez kilka dziesięcioleci i wymagało wysiłków rządów, międzynarodowych organizacji zajmujących się zdrowiem, grup konsumenckich i przemysłu spożywczego mających na celu wdrożenie polityki, poprawę praktyk produkcyjnych i wspieranie bezpieczniejszych alternatyw dla opakowań do żywności.

Zamiast materiałów zawierających ołów wprowadzono alternatywy, takie jak stal nierdzewna, szkło, politereftalan etylenu (PET), nieługujące tworzywa sztuczne i inne nietoksyczne materiały.