Jak leczycie papkowaty tyłeczek u swoich piskląt?

- Zawsze podawaj świeżą wodę

- Upewnij się, że karmniki są czyste i wolne od spleśniałej paszy

- Utrzymuj pościel w suchości

- Upewnij się, że pisklęta otrzymują wystarczającą ilość elektrolitów i witamin

Oznaki i objawy pastowatego tyłka

- Pasty lub lepki kał zatykający odbyt

- Mokre pióra wokół otworu wentylacyjnego

- Pisklęta siedzą z ogonami skierowanymi do góry

Leczenie łagodnych przypadków pastowatego tyłka

W łagodnych przypadkach po prostu delikatnie przetrzyj otwór wentylacyjny pisklęcia i jego okolice miękką, wilgotną szmatką lub wacikiem zamoczonym w ciepłej wodzie.

- Upewnić się, że usunięto cały materiał odchodowy, aby uniknąć ponownego zablokowania.

- Umieść pisklę w ciepłym i suchym miejscu.

- Podawaj pisklęciu świeżą wodę i zdrową dietę.

Leczenie ciężkich przypadków pastowatego tyłka

Jeśli otwór wentylacyjny pisklęcia jest całkowicie zablokowany, może być konieczne bardziej rozległe leczenie.

- Delikatnie przytrzymaj pisklę i nasmaruj odpowietrznik wazeliną.

- Używając pęsety lub wykałaczki, ostrożnie usuń zabrudzony kał z otworu wentylacyjnego. Zachowaj szczególną ostrożność, aby nie zranić pisklęcia.

- Spłucz miejsce ciepłą wodą i osusz.

- Powtarzaj ten proces, jeśli to konieczne, aż odpowietrznik będzie czysty.

- Nałóż wazelinę na otwór wentylacyjny i otaczające go obszary, aby zapobiec dalszemu blokowaniu.

- Umieść pisklę w ciepłym, suchym pomieszczeniu i uważnie monitoruj jego stan.

- Zapewnij pisklęciu świeżą wodę i zdrową dietę, dbając o to, aby jadło i piło normalnie.

Zapobieganie tłustym tyłkom

- Zawsze zapewniaj czystą, świeżą wodę

- Upewnij się, że dieta pisklęcia jest zbilansowana pod względem odżywczym i odpowiednia dla jego wieku

- Utrzymuj miejsce wylęgu w czystości i suchości oraz regularnie usuwaj mokrą lub zabrudzoną ściółkę

- Unikaj przeludnienia piskląt

- Regularnie monitoruj pisklęta pod kątem jakichkolwiek oznak lepkości i w razie potrzeby podejmuj natychmiastowe działania.

- Unikaj podawania paszy leczniczej bez konsultacji z lekarzem weterynarii.