Z czego robi się japońską herbatę?

Herbata japońska jest najczęściej wytwarzany z rośliny Camellia sinensis. Z liści tej rośliny wytwarza się różnorodne herbaty, w tym herbatę zieloną, czarną i oolong. Rodzaj produkowanej herbaty zależy od sposobu przetwarzania liści.

* Zielona herbata powstaje z liści nieutlenionych, co oznacza, że ​​po zerwaniu nie są one wystawione na działanie powietrza. Dzięki temu herbata ma jasną barwę i delikatny smak.

* Herbata czarna powstaje z oksydowanych liści, co oznacza, że ​​po zerwaniu są one wystawione na działanie powietrza. Dzięki temu herbata ma ciemną barwę i mocny smak.

* Herbata Oolong powstaje z liści częściowo utlenionych, co oznacza, że ​​są one wystawione na działanie powietrza krócej niż liście czarnej herbaty. W rezultacie otrzymujemy herbatę o kolorze i smaku będącym czymś pomiędzy herbatą zieloną a herbatą czarną.

Oprócz rośliny Camellia sinensis w Japonii do produkcji herbaty wykorzystuje się także inne rośliny. Należą do nich:

* Bancha to herbata przygotowana z liści rośliny Camellia sinensis, zebranych po pierwszym rzucie. W rezultacie otrzymujemy herbatę o niższej jakości niż herbata z liści pierwszego rzutu, ale zawierającą mniej kofeiny i bardziej łagodny smak.

* Hojicha to herbata przygotowywana z prażonych liści banchy. W rezultacie otrzymujemy herbatę o dymnym smaku i niskiej zawartości kofeiny.

* Genmaicha to herbata przygotowywana z liści bancha zmieszanych z prażonym ryżem. W rezultacie otrzymujemy herbatę o orzechowym smaku i niskiej zawartości kofeiny.

* Kukicha to herbata przygotowywana z łodyg i gałązek rośliny Camellia sinensis. Dzięki temu herbata ma jasną barwę i delikatny smak.