Jaki pożytek z testu w identyfikacji nieznanego cukru?

Test Benedykta: Test ten służy do identyfikacji obecności cukrów redukujących, czyli cukrów, które mogą reagować z odczynnikiem Benedicta, tworząc kolorowy produkt. Cukry redukujące obejmują glukozę, fruktozę i laktozę. Aby wykonać test Benedicta, do probówki zawierającej odczynnik Benedicta dodaje się niewielką ilość próbki cukru. Następnie probówkę ogrzewa się i obserwuje się barwę roztworu. Jeśli roztwór zmieni kolor na zielony, żółty lub pomarańczowy, próbka cukru zawiera cukier redukujący. Jeśli roztwór pozostaje niebieski, próbka cukru nie zawiera cukru redukującego.

Test Seliwaoffa: Test ten służy do rozróżnienia ketoheksoz i aldoheksoz. Ketoheksozy to cukry, które mają grupę ketonową (C=O) na drugim atomie węgla, natomiast aldoheksozy to cukry, które mają grupę aldehydową (CHO) na pierwszym atomie węgla. Aby wykonać test Seliwanoffa, do probówki zawierającej odczynnik Seliwanoffa dodaje się niewielką ilość próbki cukru. Następnie probówkę ogrzewa się i obserwuje się barwę roztworu. Jeśli roztwór zmieni kolor na czerwony, próbką cukru jest ketoheksoza. Jeśli roztwór pozostaje bezbarwny, próbką cukru jest aldoheksoza.

Test Molischa: Test ten służy do stwierdzenia obecności węglowodanów. Aby wykonać test Molischa, do probówki zawierającej odczynnik Molischa dodaje się niewielką ilość próbki cukru. Następnie probówkę ogrzewa się i obserwuje się barwę roztworu. Jeśli roztwór zmieni kolor na fioletowy, próbka cukru zawiera węglowodany.