Jakie były prozy do zbierania winogron w 1930 roku?

Podczas Wielkiego Kryzysu w latach trzydziestych migrujący rolnicy, z których wielu było imigrantami z Meksyku i Filipin, stanęli w obliczu skrajnego wyzysku i biedy w przemyśle rolniczym. Proces zbierania winogron w 1930 r. często wiązał się z wielogodzinną pracą fizyczną w trudnych warunkach, za niewielką płacę i niewiele podstawowych praw i zabezpieczeń.

Oto ogólny zarys procesu i wyzwań stojących przed zbieraczami winogron w latach trzydziestych XX wieku:

1. Migracyjny charakter pracy :Zbieracze winogron często stanowili część dużej migrującej siły roboczej, która przemieszczała się z jednego regionu do drugiego po sezonach żniw różnych upraw. Aby dotrzeć do obszarów uprawy winorośli, podróżowali przepełnionymi ciężarówkami, wagonami towarowymi lub pieszo.

2. Wykonawcy pracy i wyzysk :Wykonawcy pracy na farmach, znani jako „szefowie załóg” lub „padronowie”, działali jako pośrednicy między plantatorami a robotnikami rolnymi. Ci kontrahenci, którzy często wyzyskiwali, rekrutowali pracowników i organizowali ich transport, zakwaterowanie i zapłatę.

3. Praktyki dyskryminacyjne :Robotnicy rolni, zwłaszcza imigranci pochodzenia meksykańskiego i filipińskiego, spotykali się z dyskryminacją i rasizmem. Często odmawiano im dostępu do podstawowych udogodnień, takich jak toalety i czysta woda pitna, i padano ofiarą rasistowskich obelg i uwłaczającego traktowania.

4. Niskie i nieodpowiednie płace :Zbieracze winogron zazwyczaj otrzymywali bardzo niskie wynagrodzenie za swoją pracę. Mogą być opłacani za godzinę, skrzynkę lub pudełko winogron. Stawki mogą się różnić, ale średnio zbieracz może zarobić zaledwie kilka dolarów dziennie, często spadając poniżej ustawowej płacy minimalnej.

5. Długie godziny i ciężka praca :Zbiór winogron wymagał intensywnej pracy fizycznej, a zbieracze pracowali przez długie godziny w gorącym słońcu i pochylali się, aby ostrożnie zbierać winogrona, aby uniknąć ich uszkodzenia.

6. Brak przepisów bezpieczeństwa i niebezpieczne warunki pracy :Pracownicy rolni byli narażeni na działanie niebezpiecznych chemikaliów i pestycydów, przy czym brakowało przepisów bezpieczeństwa, co prowadziło do obrażeń i zagrożeń dla zdrowia.

7. Praca dzieci :Niestety, na polach winogronowych powszechna była praca dzieci. Dzieci, czasami w wieku sześciu lub ośmiu lat, pracowały razem z rodzicami, wykonując wyczerpujące zadania ze względów ekonomicznych.

8. Brak reprezentacji Unii :Robotnicy rolni mieli niewielką lub żadną siłę przetargową, a wysiłki związane z tworzeniem związków zawodowych często spotykały się z ostrym oporem i tłumieniem zarówno ze strony hodowców, jak i wykonawców.

9. Warunki mieszkaniowe :Pracownicy migrujący często mieszkali w przeludnionych mieszkaniach zapewnianych przez wykonawców pracy lub plantatorów. W tych pomieszczeniach mieszkalnych brakowało podstawowych urządzeń sanitarnych, prądu i bieżącej wody.

10. Brak ochrony prawnej :Robotnicy rolni mieli ograniczony dostęp do środków prawnych i byli narażeni na złe traktowanie i kradzież wynagrodzeń. Często nie byli świadomi swoich praw i napotykali wyzwania w poruszaniu się po systemie prawnym ze względu na bariery językowe i status imigracyjny.

Cały proces zbierania winogron w 1930 r. charakteryzował się wyzyskiem, złymi warunkami pracy i brakiem podstawowych praw dla rolników. Walka o lepsze traktowanie, godziwe płace i lepsze warunki pracy w rolnictwie trwała przez wiele lat i była siłą napędową wzrostu ruchów związkowych i aktywizmu na rzecz sprawiedliwości społecznej.