Dlaczego wskaźnik EBT pokazuje na początku kolor czerwony, a na końcu niebieski?

EBT (czerń eriochromowa T) jest wskaźnikiem powszechnie stosowanym w miareczkowaniach kompleksometrycznych, szczególnie do oznaczania stężenia jonów metali, takich jak wapń i magnez. Zmiana koloru wskaźnika EBT polega na przejściu z czerwonego wina na niebieski, a nie odwrotnie. Oto wyjaśnienie:

Kolor początkowy (winnoczerwony):

Na początku miareczkowania, gdy stężenie jonów metali jest duże, EBT tworzy z jonami metali kompleks, co przesuwa równowagę w stronę kompleksu metal-EBT. Kompleks ten charakteryzuje się winnoczerwonym kolorem.

Zmiana koloru na niebieski:

W miarę postępu miareczkowania i większej liczby jonów metali skompleksowanych z EDTA (środkiem miareczkującym) stężenie wolnych jonów metali maleje. Powoduje to przesunięcie równowagi z powrotem w stronę wolnej formy EBT. Wolny EBT występuje w postaci dianionu, który ma niebieski kolor. Dlatego też, w miarę jak jony metali są coraz bardziej kompleksowane przez EDTA, roztwór stopniowo zmienia kolor z czerwonego na niebieski.

Dokładny zakres pH, w którym następuje ta zmiana koloru, zależy od miareczkowanego jonu metalu i właściwości kompleksujących EDTA.

Podsumowując, początkowy winnoczerwony kolor EBT wynika z utworzenia kompleksu metal-EBT, natomiast zmiana koloru na niebieski oznacza wyczerpanie się wolnych jonów metali i obecność wolnych dianionów EBT. Zmiana koloru służy jako wskaźnik punktu końcowego w miareczkowaniach kompleksometrycznych, sygnalizując zakończenie reakcji pomiędzy jonami metalu i EDTA.