Jakie jedzenie było w latach osiemdziesiątych XVII wieku?

W latach osiemdziesiątych XVII wieku , opcje wyżywienia różniły się w zależności od regionu i statusu społecznego. Oto przegląd niektórych typowych produktów spożywczych spożywanych w tym okresie:

1. Ziarna: Podstawowym pożywieniem był chleb, zwykle wytwarzany z pszenicy, jęczmienia, owsa lub żyta. Spożywano także kaszki i kleiki sporządzone z tych zbóż, zwłaszcza przez uboższą ludność.

2. Warzywa: Powszechnie stosowano warzywa korzeniowe, takie jak ziemniaki, rzepa, marchew, cebula i por. Popularna była także kapusta, sałata i szpinak. Warzywa często gotowano lub duszono i podawano do mięs lub zup.

3. Owoce: Do powszechnie dostępnych owoców należały jabłka, gruszki, winogrona, śliwki i wiśnie. Praktykowano konserwowanie owoców metodami takimi jak suszenie, marynowanie lub robienie dżemów.

4. Mięso: Spożycie mięsa różniło się w zależności od statusu społecznego i regionu. Bogaci mogą delektować się mięsami takimi jak wołowina, wieprzowina, jagnięcina i dziczyzna (dziczyzna, dzikie ptactwo). Zwykli ludzie często polegali na solonych lub wędzonych mięsach, kiełbasach i podrobach.

5. Drób i jaja: Kury, kaczki, gęsi i indyki dostarczały jaj i mięsa.

6. Ryby i owoce morza: Obszary przybrzeżne i regiony położone w pobliżu rzek lub jezior miały dostęp do różnorodnych ryb, takich jak dorsz, śledź, makrela i łosoś. Spożywano także skorupiaki, takie jak ostrygi, małże i homary.

7. Nabiał: Mleko, masło i ser pozyskiwano od krów, kóz i owiec. Świeże mleko nie było powszechnie dostępne, dlatego ludzie często używali fermentowanych produktów mlecznych, takich jak jogurt czy maślanka.

8. Zioła i przyprawy: Typowe zioła obejmowały rozmaryn, tymianek, szałwię, miętę i pietruszkę. Do dodawania smaku potrawom używano przypraw, takich jak pieprz, cynamon, gałka muszkatołowa, muszkatołowiec i goździki.

9. Słodziki: Cukier był towarem luksusowym i drogim, dlatego jako słodzik częściej stosowano miód.

10. Napoje: Popularnymi napojami były piwa i ale, warzone z jęczmienia lub pszenicy. Smakował także cydr z jabłek. W tym czasie wprowadzono kawę, herbatę i czekoladę, ale pozostały one stosunkowo drogie i ekskluzywne.

Metody przygotowywania i konserwacji żywności były bardzo zróżnicowane, na co wpływały praktyki kulturowe i dostępność zasobów. Przypraw i ziół używano nie tylko ze względu na smak, ale także ze względu na ich właściwości konserwujące. Jedzenie często gotowano na otwartym ogniu lub w piekarnikach z ograniczoną kontrolą temperatury.

Warto zauważyć, że ten przegląd przedstawia ogólny obraz żywności dostępnej w latach osiemdziesiątych XVII wieku, ale istniały regionalne różnice i różnice w zwyczajach żywieniowych ze względu na klasę społeczną, kulturę i położenie geograficzne.