Co Inkowie robili z nadwyżkami żywności?

Inkowie mieli dobrze zorganizowany system zarządzania nadwyżkami żywności i ich dystrybucji, aby zapewnić ich ludziom wystarczającą ilość pożywienia. Oto, co zwykle robili z nadwyżkami żywności:

1. Przechowywanie: Inkowie budowali duże magazyny zwane qollqas, w których przechowywano nadwyżki żywności, takie jak zboża, suszone mięso i warzywa. Magazyny te były strategicznie rozmieszczone w całym imperium, często w wysokich, chłodnych miejscach, aby zapobiec zepsuciu.

2. Redystrybucja: Inkowie przestrzegali zasady wzajemności zwanej ayni. Nadwyżki żywności zostały przekazane społecznościom i osobom potrzebującym. Dzięki temu każdy miał dostęp do wystarczającej ilości pożywienia.

3. Roboty publiczne: Inkowie wykorzystywali nadwyżki żywności do wspierania projektów robót publicznych na dużą skalę, takich jak budowa dróg, mostów, akweduktów i monumentalnych budowli, takich jak Machu Picchu. Pracownicy zaangażowani w te projekty otrzymywali w ramach rekompensaty racje żywnościowe.

4. Święta i uroczystości: Nadwyżki żywności wykorzystywano także podczas świąt religijnych, ceremonii publicznych i uroczystości. Inkowie organizowali uczty, podczas których członkowie społeczności dzielili się jedzeniem, aby oddać cześć bogom, uczcić zwycięstwa lub uczcić ważne okazje.

5. Handel: Nadwyżki żywności służyły jako cenny towar w handlu z innymi cywilizacjami. Inkowie wymieniali nadwyżki artykułów spożywczych, takich jak kukurydza, komosa ryżowa i mięso lamy, na towary takie jak bawełna, liście koki i miedź z sąsiednich regionów.

6. Pomoc w przypadku katastrof: Inkowie utrzymywali awaryjne rezerwy żywności na wypadek klęsk żywiołowych, nieurodzaju lub głodu. Rezerwy te pomogły społecznościom przetrwać trudne czasy i chroniły przed niedoborami żywności.

Skutecznie zarządzając i wykorzystując nadwyżki żywności, Inkowie byli w stanie utrzymać swoje rozległe imperium i zapewnić swoim obywatelom wystarczającą ilość żywności na swoje potrzeby i dobrobyt.