Historia polvorones de canele?

Początki polvorones de canele, tradycyjnego meksykańskiego ciasteczka o smaku cynamonu, sięgają epoki kolonialnej, kiedy Meksyk był częścią imperium hiszpańskiego. Ciastko prawdopodobnie ma powiązania z hiszpańskimi mantecados, ciasteczkami przypominającymi kruche ciasteczka, które przywieźli do Meksyku hiszpańscy imigranci.

Hiszpańscy osadnicy wprowadzili do Ameryki Łacińskiej pszenicę, produkty mleczne, wieprzowinę, miód, migdały i cynamon. Składniki te stały się podstawą kuchni latynoamerykańskiej.

Mantecados tradycyjnie wytwarzano i spożywano w Hiszpanii

Okres Bożego Narodzenia i uważa się, że polvorones de canela wyewoluowały z tych ciasteczek po tym, jak hiszpańscy osadnicy osiedlili się w Meksyku i dostosowali swoje przepisy przy użyciu lokalnych składników.

Z biegiem czasu receptura polvorones de canela nabrała wyraźnie meksykańskiego charakteru, z silnym wpływem rdzennych meksykańskich technik i smaków gotowania. W tym ciasteczku widoczne stało się użycie cynamonu, przyprawy pochodzącej z Meksyku.

Nazwę polvorones de canela można bezpośrednio przetłumaczyć w języku hiszpańskim jako „kruche ciasteczka cynamonowe”, co odzwierciedla ich kruchą konsystencję i cynamonowy smak. Słowo „polvo” oznacza po hiszpańsku proszek i jest to odniesienie do pudru z cukru, którym zwykle posypuje się te ciasteczka przed pieczeniem.

Tradycyjnie polvorones de canela wytwarzano w sposób rzemieślniczy, a domowi kucharze przekazywali swoje przepisy kolejnym pokoleniom. Z biegiem lat te ciasteczka stały się popularne w całym Meksyku i można je znaleźć w piekarniach i na targowiskach w całym kraju. Powszechnie podaje się je jako słodki przysmak podczas świąt Bożego Narodzenia i nadal zajmują szczególne miejsce w meksykańskich tradycjach kulinarnych.

Dziś polvorones de canela zajmują szczególne miejsce w sercach wielu Meksykanów i są uważane za nostalgiczne i pocieszające jedzenie, które łączy ludzi z ich dziedzictwem kulturowym.