Co ludzie jedli pod koniec XVII wieku i na początku XVIII wieku?

Pod koniec XVII wieku i na początku XVIII wieku żywność, którą ludzie jedli, różniła się w zależności od ich statusu społecznego, położenia geograficznego i możliwości ekonomicznych. Oto ogólny przegląd diety różnych grup w tym czasie:

1. Dieta klasy wyższej:

- Osoby zamożne i rodziny szlacheckie stosowały zróżnicowaną dietę obejmującą mięso, ryby, drób, warzywa, owoce i słodycze.

- Mięsa takie jak wołowina, wieprzowina, jagnięcina i dziczyzna były powszechne.

- Drób obejmował kurczaka, kaczkę, gęsi i indyka.

- Spożywano owoce morza, takie jak ostrygi, homary, krewetki i różne ryby.

- Chleb, ciastka i ciasta wypiekano z mąki pszennej i masła i często słodzono miodem lub cukrem.

- W miarę dostępności delektowano się świeżymi owocami sezonowymi.

- Desery obejmowały kremy, budynie i tarty owocowe.

2. Dieta klasy średniej:

- Kupcy, rzemieślnicy i wykwalifikowana klasa robotnicza mieli dietę nieco zróżnicowaną, ale mniej luksusową w porównaniu z klasą wyższą.

- Mięso było na ogół rzadsze, a dania takie jak gulasze i zupy były częstszymi sposobami jego spożywania.

- Wołowina, wieprzowina i kurczak były powszechnie spożywanymi mięsami.

- Podstawowym pożywieniem były pieczywo, płatki zbożowe i kleik na bazie żyta, jęczmienia lub owsa.

- Warzywa takie jak marchew, rzepa, kapusta i fasola były ważnym źródłem składników odżywczych.

3. Dieta chłopska i robotnicza:

- Większość ludności, w tym chłopi i robotnicy rolni, stosowała ograniczoną dietę ze względu na swoją sytuację ekonomiczną.

- Podstawą ich diety był chleb żytni, jęczmienny lub owsiany, często zmieszany z innymi tańszymi składnikami, takimi jak otręby czy plewy.

- Powszechnie spożywano warzywa takie jak kapusta, cebula, fasola i soczewica.

- Mięsa było ogólnie mało, sporadycznie spożywano wieprzowinę lub bekon, natomiast ryby były dostępne na obszarach przybrzeżnych.

- Produkty mleczne, takie jak mleko, masło i ser, były spożywane, gdy były dostępne.

Warto zauważyć, że istniały znaczne regionalne różnice w diecie ze względu na różnice klimatyczne, dostępne zasoby i praktyki kulturowe. Metody konserwacji żywności, takie jak solenie, wędzenie, suszenie i marynowanie, były również szeroko stosowane w celu przedłużenia okresu przydatności do spożycia łatwo psującej się żywności.