Düşman yaklaştığında yengeç nasıl hareket eder?

Yengeçlerin tehlikeyi algıladıklarında veya bir tehdit algıladıklarında kendilerini korumak için çeşitli savunma mekanizmaları vardır:

1. Gizleme ve Kamuflaj:

Yengeçler çevrelerine uyum sağlama yetenekleriyle bilinir. Yaklaşan bir düşman hissettiklerinde kayaların, yarıkların veya deniz tabanındaki enkazların altına sığınabilirler. Pek çok yengeç türünün, çevreleriyle kusursuz bir şekilde uyum sağlamalarına yardımcı olan kamuflaj desenleri veya renkleri vardır, bu da yırtıcı hayvanların onları tespit etmesini zorlaştırır.

2. Kaçış Davranışı:

Yengeçler kum, çamur ve kayalar da dahil olmak üzere çeşitli arazilerde hızlı ve verimli bir şekilde hareket edebilir. Yakın bir tehdit tespit ederlerse bacaklarını kullanarak yanlara veya geriye doğru koşarak hızla uzaklaşabilirler. Hatta bazı yengeçler yırtıcılardan kaçmak için hızla yüzebilirler.

3. Kıskaç Pençeleri:

Birçok yengeç, zorlu savunma mekanizmaları olarak hizmet eden güçlü kıskaç pençelerine sahiptir. Bir yengeç köşeye sıkıştırılırsa veya kendisini tehdit altında hissederse, daha büyük ve daha korkutucu görünmek için pençelerini kaldırıp açabilir. Kıskaçlar ayrıca yırtıcı hayvanları kıstırmak veya yakalamak, acı vermek ve saldırıları caydırmak için de kullanılabilir.

4. Dökülme Davranışı (Deri değiştirme):

Bazı yengeçler, yeni bir tane yetiştirmek için dış iskeletlerini döktükleri, deri değiştirme adı verilen bir süreçten geçerler. Bu hassas dönemde yengeçler genellikle daha az aktiftir ve kendilerini korumak için saklanırlar. Deri değiştirme onlara taze, daha sağlam bir dış iskelet sağlar ve aynı zamanda parazitlerden ve diğer dış tehditlerden kaçmalarına da olanak tanır.

5. Savunma Duruşu:

Kemancı yengeç gibi bazı yengeç türleri, tehlikeyi hissettiklerinde savunmacı bir duruş benimseyebilir. Yırtıcıları uyarmak ve kendilerini daha büyük ve daha tehditkar göstermek için büyük, ayırt edici pençelerini (kemancı yengeçleri durumunda) veya diğer vücut kısımlarını kaldırırlar.

6. Uyarı Renklendirmesi:

Bazı yengeçlerin yırtıcı hayvanlara uyarı sinyali görevi gören parlak, göze çarpan renkleri veya desenleri vardır. Bu renkler genellikle yengecin zehirli, zehirli veya tatsız olduğunu gösterir. Yırtıcı hayvanlar, onları tehlikeli veya nahoş bir av olarak gördükleri için bu yengeçleri yemekten kaçınırlar.

7. Kazma:

Bazı yengeç türleri kum veya çamurun içine girmeye uyarlanmıştır. Tehlikeyi hissettiklerinde yırtıcılardan kaçmak için hızla yeraltına inebilirler. Oyuk açma aynı zamanda zorlu çevre koşullarına ve kurumaya karşı koruma sağlar.

8. Kabuklarda Saklanmak:

Münzevi yengeçler gibi bazı yengeç türleri, boş deniz kabuklarını taşınabilir barınak olarak kullanır. Bu kabukları yanlarında taşırlar ve tehdit edildiğinde içlerine çekilirler. Sert kabuk, yengeci avcılardan korur ve potansiyel saldırılara karşı sağlam bir savunma görevi görür.