Şeker kamışının kaç türü vardır?

Şeker kamışı, Poaceae çimen familyasına aittir ve çok sayıda türü ve çeşidi vardır. Bununla birlikte, dünya çapında ticari olarak yetiştirilen birkaç temel şeker kamışı türü veya türü vardır:

1. Saccharum officinarum (Soylu Bastonlar):

- Yeni Gine kökenli olduğuna inanılan geleneksel ve orijinal şeker kamışı türüdür. Kalın sapları, yüksek şeker içeriği ve tatlı tadı ile karakterizedir. Asil kamışlar genellikle çiğnemek için kullanılır ve dünyanın birçok yerinde kültürel ve dini öneme sahiptir.

2. Saccharum sinense (Çin Bastonları):

- Çin bastonunun anavatanı Güneydoğu Asya'dır. Çeşitli iklim koşullarına uyum sağlamaları ve zararlılara ve hastalıklara karşı dirençleri ile tanınırlar. Çin kamışlarının sapları asil kamışlara göre nispeten daha incedir ve öncelikle ticari şeker üretimi için yetiştirilir.

3. Saccharum barberi (Hint Bastonları):

- Hindistan kökenli Hint kamışları, yüksek sakkaroz içeriği ve hastalıklara karşı dirençleriyle bilinir. Orta büyüklükte saplara sahiptirler ve yaygın olarak jaggery üretiminde ve bazı bölgelerde çiğneme bastonu olarak kullanılırlar.

4. Saccharum spontaneum (Yabani Bastonlar):

- Yabani kamışlar Asya, Afrika ve Avustralya'nın tropik bölgelerine özgüdür. Şeker kamışı türlerinin yabani atası olarak kabul edilirler ve önemli bir genetik çeşitliliğe sahiptirler. Yabani bastonlar tipik olarak ticari olarak yetiştirilmez ancak yetiştirme ve geliştirme programları için değerli bir gen kaynağı olarak hizmet eder.

5. Türlerarası Melezler:

- Bu birincil türlere ek olarak şeker kamışının türler arası melezleri de vardır. Bu melezler, şeker kamışının Erianthus veya Miscanthus gibi ilgili çim türleriyle melezlenmesiyle yaratılır. Türler arası melezler, artan hastalık direnci, kuraklığa tolerans veya daha yüksek şeker içeriği gibi arzu edilen özellikleri sergileyebilir.

Bu türler içerisinde seçici yetiştirme ve yetiştirme uygulamaları yoluyla geliştirilen çok sayıda çeşit ve çeşidin bulunduğunu belirtmekte fayda var. Bu çeşitler belirli iklim koşullarına, zararlılara ve hastalıklara karşı dayanıklılık, şeker verimi ve diğer tarımsal özelliklere göre uyarlanmıştır.