Colonial γυναίκες μαγειρευτεί σε ένα μεγάλο τζάκι και όχι μια σόμπα. Προετοιμασία για το γεύμα πήρε μια μεγάλη σωματική προσπάθεια. Έπρεπε να φέρουν το βαρύ κουβάδες με νερό και βραστήρες των τροφίμων και να φέρει στα αρχεία καταγραφής για τη φωτιά. Ήταν επίσης μια πολύ βρώμικη δουλειά, με τον καπνό φυσάει στα πρόσωπά τους, καψάλισμα τα μαλλιά τους, καυτό ρούχα τους και καίγοντας τα πρόσωπά τους. Οι πρώτοι άποικοι δεν είχαν αγώνες. Τη νύχτα, οι στάχτες καλύφθηκαν, οπότε θα υπήρχε αναμμένα κάρβουνα το επόμενο πρωί. Μόνο ο πιο καλά να κάνει άποικοι είχαν φυσούνα για να φυσήξει τα κάρβουνα σε μια φλόγα. Οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι έπρεπε να πάρει κάτω στο επίπεδο του δαπέδου και να ανατινάξουν τα αναμμένα κάρβουνα. Αν αυτό δεν λειτούργησε, ήταν μια μεγάλη βόλτα με τους γείτονες να δανειστεί μερικά καυτά κάρβουνα.
Γυναίκες και σφαγμένα πουλερικά, καπνιστό κρέας, έκανε το βούτυρο και το τυρί, έραβαν και επισκευάζονται τα ρούχα, νήματος και υφασμάτων, έκανε και σαπούνι διατηρημένα λαχανικά.

Η Αναγνώριση

Η αποικιακή κουζίνα είχε πολλά σκεύη και συσκευές, καθώς και ορισμένα από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Η μεγάλη κατσαρόλα δείπνο ή βραστήρα που κρεμιούνται σε έναν γερανό πάνω από τη φωτιά ήταν ένα από τα πιο σημαντικά σκεύη. Θα μπορούσε συχνά να χωρέσει μέχρι και 10 λίτρα υγρών ή τροφίμων και ζύγιζε πάνω από 20 κιλά. Το δοχείο ήταν συνήθως γεμάτο με ραγού από κρέας και λαχανικά
Μερικά από τα κρέατα ήταν μαγειρεμένα σωστά στα κάρβουνα σε ένα με τρία πόδια τηγάνι. (Που ονομάζεται & quot? Αράχνη & quot?) Ή ψητό πάνω από τη φωτιά στη σούβλα. Οι γυναίκες θα κρεμάσετε μερικά πουλιά ή κρέας μπροστά από το τζάκι και η μετατροπή τους σε τακτική βάση. Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εφεύρε ακόμη ένα μηχανικό τορναδόρος στο 1740.
η κουζίνα επίσης θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια μακριά λαβή τηγάνι, τηγάνι ταψί για τηγανίτες, και bake-βραστήρα ή φούρνο με στενά τοποθετηθεί κάλυμμα. Η ανάμιξη και μαχαιροπήρουνα συνήθως σπιτίσια από ξύλο. Κασσίτερος, ασήμι και γυαλικά δεν χρησιμοποιείται πολύ συχνά. Συνήθως υπήρχαν κουτάλια για φαγητό και μαχαίρια για την κοπή του κρέατος, αλλά λίγοι πιρούνια.
Η
Χαρακτηριστικά

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το τζάκι είχε ένα φούρνο τούβλο που άνοιξε για το καμινάδα και κρατήθηκε έκλεισε με μια βαριά σιδερένια πόρτα. Ο φούρναρης θα οικοδομήσουμε μια φωτιά στο εσωτερικό του φούρνου από ξηρό ξύλο φούρνο, που καίγεται για 2-4 ώρες μέχρι τα τούβλα ήταν ζεστό. Στη συνέχεια, ο φούρναρης προσδιορίζεται η θερμοκρασία του φούρνου με το αίσθημα της θερμότητας που προέρχεται από το άνοιγμα. Δεν ήταν ασυνήθιστο να βλέπεις μια γυναίκα χωρίς τρίχες στα χέρια της, γιατί είχε υπέγραψε μακριά από τη θερμότητα. Όταν ο αρτοποιός αποφάσισε ο φούρνος ήταν αρκετά ζεστό, τα κάρβουνα και στάχτες απομακρύνθηκαν και ο φούρνος γέμισε με πίτες, ψωμιά ή άλλα ψημένα αγαθά. Μόλις ψήθηκε το φαγητό, είχε αφαιρεθεί από το φούρνο με μακριά λαβή ξύλινη σπάτουλα που ονομάζεται & quot? Φλούδα & quot? ή & quot? φέτα & quot? (Όπως αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα σε πιτσαρίες).
Μερικά αποικιακή σπίτια είχαν ξεχωριστές καπνιστήρια για το κάπνισμα και την αποθήκευση του κρέατος. Τα μεγαλύτερα από αυτά θα είναι κοινή για πολλές οικογένειες. Το κάπνισμα διατηρηθεί το κρέας έτσι θα διαρκέσει περισσότερο.

Η Λειτουργία

Οι άνθρωποι έτρωγαν πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ανάλογα με την εποχή. Έτρωγαν επίσης κρέας, κοτόπουλο και θαλασσινά μία ή δύο φορές την ημέρα. Οικογένειες αποθηκευμένων τροφίμων και μερικές φορές καπνιστά κρέατα στα κελάρια. Ζάχαρη ήταν πολύ ακριβό, και το γάλα σώθηκε για τα βρέφη. Τσάι και μηλίτη ήταν δημοφιλής για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Δεδομένου ότι το γάλα ήταν μια πολυτέλεια, οι άνδρες συχνά έπιναν μπύρα, ακόμα και για πρωινό!
Έποικοι μικρούς και μεγάλους αγαπούσε το καλαμπόκι το μαγείρεμα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Όσοι έζησαν μια απόσταση από το άλεσμα ελαιοτριβείων έδαφος καλαμπόκι τους, είτε με ένα μύλο χέρι ή ένα γουδί και γουδοχέρι. Αυτό το κονίαμα ήταν ένα μεγάλο μπλοκ από ξύλο, το οποίο είχε μια καμένη οπή τουλάχιστον ένα πόδι βαθιά. Το γουδοχέρι ήταν μια μακρά και στρογγυλή πέτρα που ζύγιζε μέχρι και £ 12., Ή μια μακρά και στρογγυλεμένο κομμάτι ξύλο.

Η Παρανοήσεις

Λέγεται συχνά ότι η αποικιακή γυναίκες έχασαν τη ζωή τους όταν τα ρούχα τους έπιασε φωτιά ενώ ήταν μαγείρεμα κοντά στο μεγάλο τζάκι. Ωστόσο, μερικοί ιστορικοί λένε ότι αυτό είναι ένας μύθος. Εξηγούν ότι οι γυναίκες φορούσαν συνήθως φυσικά υλικά, όπως λινό ή μαλλί. Καμία από αυτές δεν είναι εύκολο να πιάσει φωτιά. Τα ρούχα τους θα σιγοκαίει και καπνίσουν το πρώτο, και ο μάγειρας θα γνωρίζετε μια πυρκαγιά είναι ζυθοποιία πριν γίνει πάρα πολύ σοβαρό. Φυσικά, ποτέ δεν ήταν ασφαλές να έχετε μια ανοικτή πυρκαγιά, όταν τα παιδιά είναι κοντά, γι 'αυτό ήταν πολύ σημαντικό να προσέχετε τα παιδιά όταν ήταν κοντά στην ανοικτή εστία.
Υπήρχαν πολλοί άλλοι κίνδυνοι για τους αποίκους, όπως πείνα , την ασθένεια και τα άγρια ​​ζώα. Πυρκαγιές καμπίνα ήταν επίσης αρκετά κοινό, και το μαγείρεμα τελικά έγινε σε ξεχωριστό χώρο από το σπίτι για να μειώσει τον κίνδυνο της καύσης κάτω από το σπίτι.
Η