Πώς επηρέασε το προσδόκιμο ζωής η εφεύρεση της κονσερβοποίησης;

Πριν από την εφεύρεση της κονσερβοποίησης, οι μέθοδοι συντήρησης τροφίμων ήταν περιορισμένες. Οι άνθρωποι βασίζονταν στο αλάτισμα, το κάπνισμα, το στέγνωμα και τη ζύμωση για τη συντήρηση των τροφίμων, αλλά αυτές οι μέθοδοι δεν ήταν πάντα αποτελεσματικές για την πρόληψη της αλλοίωσης. Ως αποτέλεσμα, οι τροφιμογενείς ασθένειες ήταν συχνές και συχνά θανατηφόρες.

Η εφεύρεση της κονσερβοποίησης στις αρχές του 19ου αιώνα έφερε επανάσταση στη συντήρηση των τροφίμων. Η κονσερβοποίηση περιλαμβάνει το κλείσιμο των τροφίμων σε αεροστεγή δοχεία και στη συνέχεια τη θέρμανση σε υψηλή θερμοκρασία για να σκοτωθούν τα επιβλαβή βακτήρια. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί ένα κενό που εμποδίζει το οξυγόνο να φτάσει στο φαγητό, το οποίο αναστέλλει την ανάπτυξη βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών.

Οι κονσέρβες είναι σταθερές στο ράφι, που σημαίνει ότι μπορούν να αποθηκευτούν σε θερμοκρασία δωματίου για μεγάλες περιόδους χωρίς να χαλάσουν. Αυτό κατέστησε δυνατή τη μεταφορά τροφίμων σε μεγάλες αποστάσεις και την αποθήκευση τους για μελλοντική χρήση, γεγονός που βελτίωσε την πρόσβαση σε θρεπτικά τρόφιμα και μείωσε τον κίνδυνο τροφιμογενών ασθενειών.

Ως αποτέλεσμα αυτών των παραγόντων, η εφεύρεση της κονσερβοποιίας συνέβαλε σε σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα.