Ποια ζωύφια τρέφονται με πορτοκαλιές;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ζωυφίων που μπορούν να τρέφονται με πορτοκαλιές, όπως:

1. Αφίδες:Αυτά τα μικρά, με μαλακό σώμα έντομα μπορούν να προσβάλλουν πορτοκαλιές σε μεγάλους αριθμούς και να ρουφήξουν το χυμό από τα φύλλα, τους μίσχους και τους καρπούς, προκαλώντας κιτρίνισμα, μαρασμό και μειωμένη παραγωγή καρπών.

2. Κόκκινα ακάρεα εσπεριδοειδών:Αυτά τα μικροσκοπικά, κοκκινωπά ακάρεα αράχνης τρέφονται με τα φύλλα των πορτοκαλιών, τρυπώντας την επιφάνεια και ρουφώντας το περιεχόμενο των κυττάρων. Αυτό μπορεί να κάνει τα φύλλα να κιτρινίζουν και να πέφτουν πρόωρα, οδηγώντας σε μειωμένη παραγωγή καρπών και στην υγεία των δέντρων.

3. Έντομα λεπίδας:Τα έντομα λεπιδώματος είναι μικρά, ακίνητα, θωρακισμένα έντομα που προσκολλώνται στα κλαδιά και τα φύλλα των πορτοκαλιών. Τρέφονται με το χυμό του δέντρου, προκαλώντας κιτρίνισμα, μαρασμό και μειωμένη παραγωγή καρπών.

4. Εσπεριδοειδή αλευροφόρα:Αυτά τα μικρά, λευκά, βαμβακερά έντομα μπορούν να μολύνουν τις πορτοκαλιές και να τρέφονται με το χυμό από φύλλα, μίσχους και καρπούς. Εκκρίνουν μια ουσία μελιτώματος που μπορεί να προσελκύσει μυρμήγκια και άλλα παράσιτα και η τροφή τους μπορεί να προκαλέσει κιτρίνισμα, μαρασμό και μειωμένη παραγωγή καρπών.

5. Πορτοκαλί κάμπια σκύλου:Οι προνύμφες της πεταλούδας πορτοκαλί σκύλου μπορούν να τρέφονται με τα φύλλα των πορτοκαλιών, προκαλώντας μερικές φορές σημαντική φυλλόπτωση.

6. Μύγες φρούτων:Οι φρουτόμυγες μπορούν να μολύνουν τις πορτοκαλιές και να γεννούν τα αυγά τους μέσα στον καρπό. Οι προνύμφες που εκκολάπτονται από αυτά τα αυγά μπορούν να τραφούν με τον καρπό, με αποτέλεσμα να σαπίσουν και να πέφτουν πρόωρα.

7. Φύλλο ανθρακωρύχων εσπεριδοειδών:Οι προνύμφες των φύλλων εσπεριδοειδών τρέφονται με τους εσωτερικούς ιστούς των φύλλων πορτοκαλιού, δημιουργώντας σήραγγες με στροφές που ονομάζονται ορυχεία. Αυτό μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση και πρόωρη πτώση των φύλλων, επηρεάζοντας τη συνολική υγεία και την παραγωγικότητα του δέντρου.

Για την προστασία των πορτοκαλιών από αυτά τα παράσιτα, συνιστάται ένας συνδυασμός τεχνικών ολοκληρωμένης διαχείρισης παρασίτων (IPM), συμπεριλαμβανομένης της τακτικής παρακολούθησης, πολιτιστικών πρακτικών (όπως σωστό κλάδεμα και άρδευση) και βιολογικού ελέγχου. Τα χημικά φυτοφάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση και σύμφωνα με τις οδηγίες της ετικέτας.