Πότε εφευρέθηκε το παγωτό;

Το παγωτό, στις αρχαιότερες μορφές του, μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαιότητα. Γύρω στο 400 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος πιστεύεται ότι απολάμβανε το σορμπέ φρούτων του, που φτιάχτηκε με την κατάψυξη χυμού σταφυλιού και μελιού σε ένα λάκκο χιονιού. Στην Κίνα, το παγωτό έχει ρίζες που χρονολογούνται από τη δυναστεία των Σανγκ το 1750 π.Χ., όπου παρήχθη μια λιχουδιά γνωστή ως «ζυμαρικά πάγου».

Προχωρώντας στο χρόνο, τα πρώτα στοιχεία παγωτού που παρασκευάζεται με γάλα και ζάχαρη εμφανίζονται σε ιστορικά κείμενα από τον 13ο αιώνα στην Ινδία Mughal. Μια πρώιμη μορφή kulfi, ένα παραδοσιακό κατεψυγμένο επιδόρπιο, πιστεύεται ότι παρασκευάστηκε με την ανάμειξη ζαχαρούχου γάλακτος με μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς και φρούτα και την κατάψυξή του σε μεταλλικά δοχεία βυθισμένα σε πάγο.

Τον 16ο αιώνα, ο Ιταλός πολυμαθής Bernardino de Sahagún κατέγραψε έναν πόσιμο πάγο με βάση το καλαμπόκι που ονομάζεται tlascalli στην αυτοκρατορία των Αζτέκων. Αργότερα, ο διαβόητος εξερευνητής Hernán Cortés έφερε μερικές συνταγές με κακάο των Αζτέκων πίσω στην Ισπανία, μία από τις οποίες μπορεί να ήταν ένα ποτό που έμοιαζε με σορμπέ σοκολάτας.

Καθ' όλη τη διάρκεια του 17ου αιώνα, τα παγωμένα γλυκά και τα σερμπέτια κέρδισαν δημοτικότητα στην Ευρώπη, ειδικά μεταξύ των πλούσιων και ευγενών τάξεων. Οι ιδιοκτήτες καφέ στο Λονδίνο και την ηπειρωτική Ευρώπη πειραματίζονταν με κρύα και δροσιστικά ποτά, συνδυάζοντας ξυρισμένο πάγο με κρασιά και γεύσεις όπως λεμόνι, κανέλα και βανίλια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Ιταλία παρέμεινε κέντρο παγωτού, καθώς διάφοροι Ιταλοί μετανάστες διέδωσαν την τέχνη της παρασκευής gelato σε διάφορες γωνιές του κόσμου.

Τον 18ο αιώνα, το παγωτό έγινε δημοφιλές επιδόρπιο στις αμερικανικές αποικίες. Οι αποικιακοί μάγειρες χρησιμοποιούσαν παγοκιβώτια μονωμένα με άχυρο για να αποθηκεύσουν πάγο που συλλέγονταν από λίμνες και ποτάμια κατά τους χειμερινούς μήνες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είδαν την έναρξη της πρώτης παραγωγής παγωτού σε εμπορική κλίμακα στις αρχές του 19ου αιώνα, με αξιόλογες προσωπικότητες όπως ο Jacob Fussell και η Dolley Madison να συνεισφέρουν στην εξέχουσα θέση του.

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, οι τεχνολογικές καινοτομίες όπως η ψυγεία και η ενσωμάτωση παγωτομηχανών στα νοικοκυριά επέτρεψαν στο παγωτό να γίνει ευρύτερα προσβάσιμο. Η εφεύρεση του κώνου παγωτού από τον Ernest Hamwi κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1904 έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάδοση του παγωτού ως βολικής απόλαυσης για τις μάζες.

Το σύγχρονο παγωτό έρχεται σε μια σειρά από γεύσεις, παραλλαγές και μορφές, από απλές μπάλες και χωνάκια μέχρι περίτεχνα ζαχαρωτά, φλοτέρ και αρτοσκευάσματα. Συνεχίζει να είναι μια απόλαυση παγκοσμίως που φέρνει απόλαυση και ανανέωση σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και υπόβαθρου.