Ο λυκίσκος είναι μια σχετικά πρόσφατη προσθήκη στην ιστορία της μπύρας. ζυθοποιίας. Ενώ η μπύρα έχει ζυθοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια, δεν ήταν μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, που ο λυκίσκος χρησιμοποιείται ως συστατικό, και χρειάστηκαν πολλοί αιώνες μέχρι να αποκτήσουν ευρύτερη αποδοχή. Πριν από τη χρήση του λυκίσκου, φυτών, όπως αρτεμισία και τυρφώνες μυρτιά, καθώς και μείγματα μπαχαρικών, χρησιμοποιήθηκαν για να προσθέτουν πολυπλοκότητα στη γεύση της μπίρας και χαμηλώνουν τους τόνους βύνης γλύκα του.

Όπως λυκίσκου άρχισε να κερδίσει δημοτικότητα ως αρωματική ουσία και να υποκαταστήσουν τις παλαιότερες μορφές, ανακαλύφθηκε ότι το λουλούδι είχε μια ήπια αντισηπτική και συντηρητικό ποιότητας, καθώς και. Αυτή η ανακάλυψη βοήθησε παγιώσει τη θέση του λυκίσκου στη ζυθοποιία μπύρα, καθώς πήδησε μπύρα διαρκεί περισσότερο από ό, τι unhopped μπύρα και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν μολυνθεί από ανεπιθύμητους μικροοργανισμούς.

Η επιλογή των καλύτερων Λυκίσκος

Όπως Τσάρλι Παπαζιάν λέει στην «Η νέα ολοκληρωμένη Joy of Home Brewing», «Δεν υπάρχει μία σωστή hop για όλους." Η επιλογή του λυκίσκου για την ζυθοποιία κάθε μπύρα είναι απαραίτητα μια υποκειμενική επιλογή. Υπάρχουν δεκάδες ποικιλίες, το καθένα με το δικό του σε οξύ άλφα, το προφίλ γεύση και το άρωμά του. Οι επίδοξοι ζυθοποιοί θα πρέπει να εξοικειωθούν με πολλές αλλαγές για να είναι σε θέση να ταιριάζει με μια συγκεκριμένη λυκίσκου στην μπύρα που θέλουν να ετοιμάζω.
Η
Τύποι Λυκίσκος

Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες του λυκίσκου? πικρικό, το άρωμα και διπλής χρήσης. Bittering λυκίσκος είναι οι ποικιλίες που περιέχουν υψηλές ποσότητες πικρών οξέων άλφα, και χρησιμοποιούνται κυρίως για την εν λόγω χαρακτηριστικό. Αρωματικού λυκίσκου έχουν γενικά μικρότερες ποσότητες των οξέων άλφα και χρησιμοποιούνται κυρίως για την ξεχωριστή έξτρα γεύση και το άρωμα που δίνουν μπίρα. Διπλής χρήση λυκίσκου γεφυρώσει τις άλλες δύο κατηγορίες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά ως είτε, ανάλογα με το πότε αυτά προστίθενται στο μείγμα. Δεν είναι ασυνήθιστο για μια μπύρα για να κάνουν χρήση των πολλαπλών λυκίσκου από τις τρεις κατηγορίες.

Η Noble Λυκίσκος

Noble λυκίσκου είναι συνήθως αναφέρεται υποκατηγορία του λυκίσκου. Πρόκειται για τις ευρωπαϊκές ποικιλίες λυκίσκου που χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραδοσιακή στυλ μπύρας, κυρίως ως αρωματικού λυκίσκου. Οι πιο κοινώς αναγνωρισμένες ευγενή λυκίσκου είναι Hallertau, Saaz, Spalt και Tettnang. Noble λυκίσκου δεν είναι εγγενώς καλύτερα από ό, τι άλλες ποικιλίες λυκίσκου, αλλά είναι απαραίτητη για την παραγωγή των χαρακτηριστικές γεύσεις και τα αρώματα από τα πολλά παραδοσιακά ευρωπαϊκές μπύρες.

Η Hop ποικιλίες και μπύρα στυλ

Μολονότι το είδος του λυκίσκου για να χρησιμοποιηθεί σε μια μπύρα είναι μια υποκειμενική επιλογή, υπάρχουν ορισμένες μορφές της μπύρας που έχουν παραδοσιακά συνδέονται με συγκεκριμένες ποικιλίες λυκίσκου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να είναι δύσκολο να παραχθεί ένα μπύρα του επιθυμητού στυλ χωρίς τη χρήση των παραδοσιακών λυκίσκου. Σκούρο βρετανική μπίρες, για παράδειγμα, σε γενικές γραμμές απαιτούν Goldings λυκίσκο, ενώ Pilsener τύπου lager συχνά φαίνεται εκτός εάν δεν περιλαμβάνουν την πικάντικη γεύση του Saaz. Η αμερικανική Ινδία Pale Ale - πολύ διαφορετική από την παλαιότερη βρετανική έκδοση - παραδοσιακά απαιτεί ένα χαρακτήρα εσπεριδοειδών καλύτερα που προσφέρονται από λυκίσκο καταρράκτη.

Υπάρχουν πάρα πολλά είδη μπύρας για να απαριθμήσω εδώ, αλλά μια καλή στρατηγική είναι να κοιτάξουμε το λυκίσκο ζήτησε στις συνταγές σε βιβλία ζυθοποιίας, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται να ακολουθήσουν αυτές τις συνταγές. Αν ένα συγκεκριμένο λυκίσκου είναι πραγματικά αναγκαία για το στυλ είστε ζυθοποιίας, θα συνήθως εμφανίζεται με συνέπεια σε αυτές τις συνταγές.
Η