Ποιος ήταν ο σκοπός της πορείας αλατιού;

Η Πορεία Αλατιού, γνωστή και ως η Πορεία Ντάντι ή Σατγιαγκράχα, ήταν ένα κίνημα πολιτικής ανυπακοής με επικεφαλής τον Μαχάτμα Γκάντι στην Ινδία το 1930. Σκοπός της πορείας ήταν να διαμαρτυρηθεί για το βρετανικό μονοπώλιο στην παραγωγή αλατιού και να ευαισθητοποιήσει το ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας .

Η βρετανική κυβέρνηση είχε επιβάλει φόρο αλατιού στην Ινδία, πράγμα που σήμαινε ότι οι Ινδοί έπρεπε να πληρώσουν φόρο για το δικαίωμα συλλογής αλατιού, απαραίτητο βασικό στοιχείο στη διατροφή των Ινδών. Ο Γκάντι υποστήριξε ότι αυτός ο φόρος ήταν άδικος και ότι οι Ινδοί είχαν το δικαίωμα να συλλέγουν οι ίδιοι αλάτι. Πίστευε επίσης ότι η Πορεία του Αλατιού θα βοηθούσε στην ένωση Ινδών από διαφορετικά υπόβαθρα και στην ενίσχυση της υποστήριξης για το κίνημα ανεξαρτησίας.

Η Πορεία του Αλατιού ξεκίνησε στις 12 Μαρτίου 1930, όταν ο Γκάντι και μια ομάδα 78 οπαδών ξεκίνησαν από το Σαμπαρμάτι Άσραμ στο Γκουτζαράτ. Οι διαδηλωτές περπάτησαν για 24 ημέρες, διανύοντας μια απόσταση πάνω από 200 μίλια, μέχρι το παραθαλάσσιο χωριό Δανδή. Στις 6 Απριλίου 1930, ο Γκάντι οδήγησε τους διαδηλωτές στην παραλία στο Ντάντι, όπου μάζευαν αλάτι και παραβίασαν τον νόμο για το αλάτι.

Η Πορεία του Αλατιού ήταν ένα σημαντικό γεγονός στο ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας. Βοήθησε στην ευαισθητοποίηση του ινδικού αγώνα για ανεξαρτησία και έφερε τη διεθνή προσοχή στο θέμα. Η πορεία βοήθησε επίσης να ενωθούν Ινδοί από διαφορετικά υπόβαθρα και να δημιουργηθεί υποστήριξη για το κίνημα ανεξαρτησίας.

Η Πορεία του Αλατιού ήταν μια επιτυχία για τον Γκάντι και το ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας. Η βρετανική κυβέρνηση συμφώνησε τελικά να άρει τον φόρο αλατιού και να διαπραγματευτεί με τους Ινδούς για ανεξαρτησία. Η Ινδία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία το 1947.