Hoe kom je erachter hoeveel zout er in een watermonster zit?

Om erachter te komen hoeveel zout er in een watermonster zit, kunt u een eenvoudig experiment uitvoeren met behulp van een methode die 'gravimetrische analyse' wordt genoemd. Dit zijn de betrokken stappen:

Materialen:

- Watermonster

- Indampschaal of smeltkroes

- Analytisch evenwicht

- Oven of kookplaat

- Exsiccator

Procedure:

1. Voorbereiding:

- Weeg de schone en droge indampschaal of kroes met behulp van een analytische balans en noteer het gewicht als "W1".

2. Verdamping:

- Breng een bekend volume (bijvoorbeeld 50 ml of 100 ml) van het watermonster over in de verdampingsschaal of kroes.

- Plaats de schaal of kroes op een kookplaat of in een oven op een lage temperatuur (ongeveer 105°C tot 110°C).

- Laat het water volledig verdampen totdat alleen de opgeloste zouten overblijven.

3. Koeling:

- Zodra al het water is verdampt, haalt u de schaal of kroes van het vuur en laat u deze afkoelen tot kamertemperatuur.

4. Drogen:

- Om volledige droogheid te garanderen, plaatst u de schaal of kroes gedurende minimaal 30 minuten in een exsiccator. De exsiccator verwijdert al het resterende vocht uit het monster.

5. Wegen:

- Weeg na het drogen de schaal of kroes met de zoutresten. Noteer dit gewicht als "W2".

6. Berekening:

- De hoeveelheid zout in het watermonster kan worden berekend door het begingewicht van de lege schaal of kroes ("W1") af te trekken van het eindgewicht van de schaal met het zoutresidu ("W2").

Hoeveelheid zout =W2 - W1

7. Converteren naar concentratie:

- Om de hoeveelheid zout als concentratie uit te drukken, kunt u de massa van het zout (W2 - W1) delen door het volume van het watermonster dat u oorspronkelijk gebruikte.

Zoutconcentratie =(W2 - W1) / volume watermonster

Het resultaat van de berekening geeft u de hoeveelheid zout die in het watermonster aanwezig is, meestal uitgedrukt in eenheden zoals milligram (mg) of gram (g) per liter (L) water.

Het is belangrijk op te merken dat deze methode de totale opgeloste vaste stoffen (TDS) in het watermonster oplevert, die naast natriumchloride (tafelzout) ook andere opgeloste stoffen kan bevatten. Als u de concentratie van specifieke ionen, zoals natrium of chloride, wilt bepalen, moet u mogelijk specifiekere chemische analyses uitvoeren.