Waar komt pitabroodje vandaan?

Pitabroodje, ook bekend als Arabisch brood, is waarschijnlijk ontstaan ​​in het Midden-Oosten, met name in het oude Mesopotamië (het huidige Irak) rond 4000 voor Christus. Het is een van de oudste vormen van gezuurd brood die de mens kent. Het woord ‘pita’ is afgeleid van het Griekse woord ‘pitta’, wat ‘platte koek’ of ‘gebakken’ betekent.

Pitabroodje is een rond, plat brood gemaakt van een eenvoudig deeg van tarwemeel, water, zout en gist. Het wordt meestal gebakken in een hete oven, waardoor het deeg opzwelt en een zak vormt. Deze zak kan vervolgens worden gevuld met verschillende vullingen, zoals vlees, groenten, kaas of dipsauzen, waardoor het een veelzijdig en populair voedselproduct is in het Midden-Oosten en daarbuiten.

Door de eeuwen heen heeft pitabroodje zich vanuit het Midden-Oosten verspreid naar andere regio's, waaronder het Middellandse Zeegebied, Europa en delen van Azië en Afrika, en is het een integraal onderdeel geworden van de lokale keuken. Verschillende landen en culturen hebben pitabroodje overgenomen en aangepast aan hun voorkeuren, wat heeft geleid tot variaties in vorm, grootte, textuur en toppings.