Boeren die chico-mango's enz. verzamelen die nog niet helemaal rijp zijn, begraven ze in een rijstbak. Waarom proberen ze dit uit te leggen hoe het werkt?

Boeren begraven onrijpe vruchten, zoals chico-mango's, in een rijstbak om het rijpingsproces te versnellen. Deze techniek, bekend als ‘rijstrijping’, maakt gebruik van de natuurlijke eigenschappen van rijst om een ​​afgesloten omgeving te creëren met verhoogde niveaus van ethyleen, een plantenhormoon dat verantwoordelijk is voor het rijpen van fruit.

Hier is hoe het werkt:

Ethyleenproductie:

Rijstkorrels produceren van nature ethyleengas tijdens de ademhaling. Wanneer onrijpe vruchten in een rijstbak worden begraven, worden ze blootgesteld aan deze geconcentreerde ethyleenomgeving.

Ethyleenabsorptie:

De onrijpe vruchten nemen het ethyleengas op via hun schil. Dit activeert de natuurlijke rijpingsmechanismen van de vrucht.

Rijpproces:

Het ethyleen stimuleert verschillende biochemische veranderingen in de vrucht. Het breekt zetmeel af in suikers, wat resulteert in een verhoogde zoetheid. Het verzacht ook de textuur van het fruit, verandert de kleur (van groen naar geel of rood) en verbetert het aroma en de smaak van het fruit.

Isolerende eigenschappen van rijst:

Rijst werkt als een isolator en handhaaft een relatief stabiele temperatuur in de bak. Dit voorkomt dat de vruchten overrijp worden of bederven door temperatuurschommelingen.

Vochtbeheersing:

Rijst helpt bij het reguleren van het vochtgehalte in de bak. Het absorbeert overtollig vocht dat vrijkomt door de vruchten tijdens het rijpen, waardoor ze niet gaan rotten.

De combinatie van blootstelling aan ethyleen, temperatuurregeling en vochtregulering creëert ideale omstandigheden waarin de vruchten gelijkmatig en snel kunnen rijpen. Hierdoor kunnen boeren hun fruit eerder oogsten en op de markt brengen, waardoor hun winst wordt gemaximaliseerd en wordt voldaan aan de vraag van de consument naar rijpe, smaakvolle producten.