Wat dronken baby's vóór de flesvoeding?

Vóór de introductie van zuigelingenvoeding aan het einde van de 19e eeuw kregen baby's voornamelijk moedermelk. Borstvoeding was eeuwenlang de natuurlijke en aanbevolen manier van zuigelingenvoeding, omdat het essentiële voedingsstoffen, antilichamen en andere voordelen voor de gezondheid en ontwikkeling van de baby opleverde.

In gevallen waarin borstvoeding niet mogelijk of voldoende was, zijn door de geschiedenis heen verschillende alternatieve voedingsmethoden gebruikt:

1. Natte verpleging:Natte verpleging, waarbij een zogende vrouw (een voedster) moedermelk geeft aan een kind dat niet van hen is, wordt al duizenden jaren beoefend. Natte verpleegsters werden vaak ingehuurd door gezinnen die hun kinderen geen borstvoeding konden geven vanwege verschillende redenen, zoals ziekte, onvoldoende melkproductie of maatschappelijke normen.

2. Dierlijke melk:Vóór de ontwikkeling van commerciële flesvoeding werd dierlijke melk, zoals geitenmelk of koemelk, soms gebruikt als vervanging voor moedermelk. Deze melk was echter qua voedingswaarde niet zo uitgebalanceerd voor baby's en zou risico's kunnen opleveren als ze niet op de juiste manier werd aangepast en verdund om te passen bij het spijsverteringsstelsel van het kind.

3. Pap of pap:Pap of pap, gemaakt van granen zoals havermout, rijst of gerst gemengd met water of melk, was een andere traditionele manier van zuigelingenvoeding. Deze mengsels waren vaak dun en licht verteerbaar, maar misten de volledige voedingswaarde en beschermende antilichamen die in moedermelk voorkomen.

4. Bouillon en soep:In sommige culturen werden bouillons of soepen gemaakt van groenten, vlees of vis aan zuigelingen aangeboden nadat ze geen moedermelk meer hadden. Deze hebben echter mogelijk niet de volledige voeding opgeleverd die nodig is voor een optimale groei en ontwikkeling van het kind.

5. Kruidenthee en remedies:Er werden verschillende kruidentheeën en traditionele remedies gebruikt om de voeding van baby's aan te vullen of te verbeteren. Deze praktijken varieerden per cultuur en waren vaak gebaseerd op lokale kennis en overtuigingen.

Het is belangrijk op te merken dat de ontwikkeling en wijdverbreide toepassing van zuigelingenvoeding aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw de gezondheid en overleving van baby's aanzienlijk heeft verbeterd door een veilige, voedzame en consistente voedselbron te bieden voor baby's die geen borstvoeding konden krijgen. Niettemin blijft borstvoeding de gouden standaard voor kindervoeding en biedt het tal van gezondheidsvoordelen voor zowel moeder als kind.