Hebben alle vissen omega 3-oliën?

Hoewel de meeste vissen een bepaalde hoeveelheid omega-3-vetzuren bevatten, varieert de concentratie van deze essentiële vetten per vissoort. Vette vis, zoals zalm, tonijn, makreel, sardines en ansjovis, zijn bijzonder rijke bronnen van omega-3 vetzuren, vooral de omega-3 vetzuren met lange keten EPA (eicosapentaeenzuur) en DHA (docosahexaeenzuur). Deze vissen verzamelen aanzienlijke hoeveelheden omega-3 vetzuren via hun dieet, voornamelijk door het consumeren van kleinere vissen en algen, die de oorspronkelijke producenten zijn van omega-3-vetzuren in de mariene voedselketen.

Aan de andere kant bevatten magere vis, zoals tilapia, kabeljauw en bot, lagere niveaus van omega-3 vetzuren vergeleken met vette vis. Hoewel ze nog steeds enkele gezondheidsvoordelen kunnen bieden, zijn ze misschien niet zo belangrijk als de voordelen die voortvloeien uit de consumptie van vette vis.

Het is belangrijk op te merken dat de omgeving waarin vissen worden grootgebracht hun omega-3-gehalte kan beïnvloeden. In het wild gevangen vis heeft bijvoorbeeld doorgaans een hoger gehalte aan omega-3 vetzuren dan gekweekte vis, omdat ze een natuurlijker dieet volgen. Bovendien kunnen de gebruikte kookmethoden ook van invloed zijn op de hoeveelheid omega-3 vetzuren die in vis worden vastgehouden. Bepaalde kooktechnieken, zoals grillen, bakken en stomen, zorgen ervoor dat omega-3 vetzuren effectiever behouden blijven dan frituren.