Vlees was een hoofdvoedsel onder de rijken, die vaak genoten jagen. Naast de wilde herten, zwijnen, eend en fazant, de adel ook aten rundvlees, schapenvlees, lamsvlees, varkensvlees en kip. Vlees werd geroosterd meestal, maar soms omgezet in stoofschotels. Een Middeleeuwse etentje zou kunnen hebben maar liefst zes vleesgerechten, maar de armen kon zelden veroorloven vlees. Alleen de goedkoopste stukken vlees waren voor hen beschikbaar.
Grains

Tarwe werd op grote schaal gekweekt in heel middeleeuws Europa. Hoewel ook gebruikt in worsten, stoofschotels en soepen, was het meest geteelde tarwe omgezet in brood. Terwijl de adel aten de duurdere wit brood, kon de lagere klassen alleen veroorloven donker brood, gemaakt met gezeefd of geschroefd volkorenmeel, die vaak werd gemengd met andere beschikbare granen geteeld als veevoer, zoals gerst, rogge en haver, of zelfs bonen en kastanjes. Om boeren, pap was een alternatief voor brood. De hogere klassen ook gebruikt tarwemeel om cakes en taarten te maken.
Groente

De lagere klassen geconsumeerd kool gekookt en gegist. De plantaardige was niet gebruikelijk in de hogere kringen als het een werd beschouwd als "food boer's." Er werd ook gedacht aan veroorzaken melancholie en nachtmerries, hoewel het werd aanbevolen als een tegengif voor dronkenschap. Boeren verbruikt ook wortelen, rapen en bieten gekookt of als soep. De adel vermeden knoflook en uien, vanwege hun sterke smaak en geur, maar liever de mildere prei gebruiken voor soepen, stoofschotels en sauzen. Peas werden beschouwd als een nietje voedsel onder de rijken en de armen gelijk. Ze werden groene gegeten of gedroogd, vaak gekookt met spek en geserveerd met vlees. Erwten hadden niet dezelfde reputatie als bonen, die ook werden beschouwd als "food boer's."
Zuivelproducten

De meerderheid van de boeren werkten als boeren, groeit levensmiddelen en rundveehouderij voor hun verhuurders, die vaak rijk of een deel van de adel waren. Terwijl vlees was bestemd voor de grootgrondbezitters, melk en eieren waren over het algemeen meer toegankelijk voor de boeren. Volwassenen zelden geconsumeerd melk en kaas was de belangrijkste bron van eiwitten voor de armen, samen met bonen en erwten. De hogere klassen aten ook kaas, maar de voorkeur types die erg zout en verouderd waren.