Oesters zijn een goede keuze van voedsel voor de gezondheid bewuste diners. U kunt eten ze rauw, onder bepaalde voorwaarden, evenals gekookt. Beladen met omega-3 vetzuren die slechte cholesterol bestrijden. Bovendien oesters bevatten zink, een vitamine dat het risico van bepaalde gezichtsstoornissen vermindert en ook noodzakelijk om het immuunsysteem. Ze bevatten ook tyrosine, een aminozuur dat nuttig is voor de hersenen en verbeterde mentale prestaties. Oesters zijn rijk aan vitamine D, calcium, vitamine B, eiwitten, gezonde cholesterol en ijzer, terwijl ook laag in verzadigd vet.
Aphrodisiac

Sinds de tijd van Cleopatra, hebben de mensen gebruikt oesters als een afrodisiacum. Volgens de legende, het eten van rauwe oesters verbetert je seksleven. Hoewel er nog steeds een woedt wetenschappelijke vraag gesteld of dit waar, suggereren recente studies die unieke soorten aminozuren die in deze schelpdieren - D-asparaginezuur (D-Asp) en N-methyl-D-aspartaat (NMDA) --may boost seksuele prestaties. Het hoge zinkgehalte in oesters kan ook nuttig zijn in het verhogen van het libido van mannen die hen te eten. Therapeuten raden het eten van oesters om te helpen met seksuele stoornissen vanwege hun hoge ijzergehalte.
Voordelen voor het milieu

Oysters filter water door hun openingen, consumeren algen in het proces. Gegeven voldoende groot aantal oesters, kunnen zij duidelijk het water en laat onderwaterplant aan zonlicht, waardoor de planten creëren van meer onderwater zuurstof vis moeten leven ontvangen. Oesters maken paaigronden alsook leefgebieden voor andere dieren, zoals vis en blauwe krabben, die er komen te verbergen voor roofdieren.
Ornamental

Sommige oesters worden gekweekt en gewaardeerd voor hun vermogen om parels te maken. Bekend als "parel oesters," ze zijn niet hetzelfde oesters als degenen die mensen eten. Terwijl eetbare oesters parels te produceren samen met de meeste andere weekdieren, die gebruikt worden om edelstenen met commerciële waarde zijn nauwer verwant met mosselen dan oesters produceren. Parels vormen wanneer de weekdier reageert op een indringer of andere irriterende door het bekleden in lagen van calciumcarbonaat, die doorgaans vormt in een glad en rond de behuizing.