Hoe komen krabben van hun afval af?

Krabben hebben, net als de meeste schaaldieren, een gespecialiseerd uitscheidingssysteem dat is ontworpen om stikstofhoudende afvalproducten te elimineren en de interne omgeving van hun lichaam te reguleren. De belangrijkste uitscheidingsorganen bij krabben zijn de antenneklieren, ook wel groene klieren of maxillaire klieren genoemd, gelegen aan de basis van hun antennes.

Hier is een overzicht van hoe krabben hun afval kwijtraken:

1. Filtratie en absorptie:

Krabben filteren hun lichaamsvloeistoffen door gespecialiseerde structuren die nephridia worden genoemd. Deze structuren bevinden zich nabij de basis van hun looppoten en vergemakkelijken de initiële filtratie van afvalproducten uit de hemolymfe (hun bloedequivalent). De gefilterde vloeistof komt vervolgens in de antenneklieren terecht.

2. Reabsorptie:

Terwijl de gefilterde vloeistof de antenneklieren binnendringt, worden waardevolle stoffen zoals glucose en aminozuren selectief weer in het lichaam van de krab opgenomen. Dit reabsorptieproces helpt essentiële voedingsstoffen te behouden.

3. Secretie:

De resterende afvalproducten, waaronder stikstofverbindingen zoals ammoniak, ureum en urinezuur, samen met overtollige zouten en water, worden verder verwerkt en geconcentreerd in de antenneklieren. Dit geconcentreerde afval vormt de urine of de uitscheidingsvloeistof.

4. Excretie:

De geconcentreerde urine wordt vervolgens via kanalen naar de uitscheidingsporiën getransporteerd, die zich nabij de basis van de antennes van de krab bevinden. Deze poriën dienen als uitgangspunten voor de afvalproducten die uit het lichaam van de krab worden verdreven.

5. Pelletvorming:

Bij sommige krabsoorten kan het uitscheidingsafval tijdelijk worden opgeslagen in de dikke darm en worden gemengd met fecaal materiaal. Dit mengsel wordt uiteindelijk als fecale pellets uitgestoten.

6. Rol van kieuwen:

Krabben gebruiken hun kieuwen ook om bepaalde afvalproducten uit te scheiden, met name gasvormige stikstofverbindingen zoals ammoniak en kooldioxide. De uitwisseling van deze stoffen vindt plaats via de dunne kieuwmembranen.

Het is vermeldenswaard dat de specifieke details van de uitscheiding van krab kunnen variëren tussen verschillende krabsoorten. Bovendien kunnen omgevingsfactoren zoals de waterkwaliteit en het dieet de samenstelling en frequentie van afvalverwijdering beïnvloeden.