Jaka jest historia płatków kukurydzianych?

Historia płatków kukurydzianych sięga końca XIX wieku, kiedy dwaj bracia, John Harvey Kellogg i Will Keith Kellogg, pracowali w sanatorium Battle Creek w stanie Michigan. Sanatorium było instytucją prozdrowotną, promującą dietę wegetariańską i inne naturalne środki na różne schorzenia.

W latach 90. XIX wieku John Harvey Kellogg eksperymentował z różnymi sposobami tworzenia pożywnej i łatwo przyswajalnej żywności dla pacjentów. Natknął się na mąkę kukurydzianą, grubą mąkę zrobioną z mielonej kukurydzy i zaczął eksperymentować z różnymi sposobami jej przyrządzania.

Któregoś dnia przez przypadek zostawił na kuchence garnek z ugotowaną mąką kukurydzianą, przez co stał się suchy i łuszczący się. Zauważył, że płatki mają przyjemną konsystencję i smak, dlatego postanowił podawać je pacjentom jako nowe płatki śniadaniowe.

Płatki kukurydziane bardzo smakowały pacjentom i wkrótce stały się popularnym daniem śniadaniowym w sanatoriach. John Harvey Kellogg opatentował proces wytwarzania płatków kukurydzianych w 1895 roku i rozpoczął ich komercyjną produkcję pod nazwą „Granula”.

Jednak Will Keith Kellogg, który był również utalentowanym biznesmenem, dostrzegł potencjał płatków kukurydzianych jako produktu szeroko reklamowanego. Opracował własną recepturę na płatki kukurydziane i rozpoczął ich produkcję pod marką „Kellogg's Corn Flakes” w 1898 roku. Firma Willa Keitha Kellogga przekształciła się później w Kellogg Company, która jest dziś jednym z wiodących producentów płatków śniadaniowych.

Z biegiem lat płatki kukurydziane zyskały szeroką popularność i stały się podstawowym posiłkiem śniadaniowym w wielu gospodarstwach domowych na całym świecie. Często je się je z mlekiem, owocami lub innymi dodatkami, można je również stosować jako składnik różnych przepisów, takich jak batoniki zbożowe, ciasteczka i naleśniki.