Skąd wzięła się wzbogacona biała mąka?

Historia wzbogaconej białej mąki rozpoczyna się wraz z rewolucją przemysłową i pojawieniem się maszyn mielących. Wcześniej mąkę mielono zazwyczaj ręcznie lub w małych młynach, co dawało grubą konsystencję i wysoką zawartość błonnika. Jednak wraz z wprowadzeniem pod koniec XVIII wieku młynów na dużą skalę stała się możliwa produkcja drobno zmielonej mąki.

Technologia ta umożliwiła młynarzom usunięcie zewnętrznej warstwy ziarna (otrębów) i zarodka (bogatego w składniki odżywcze rdzenia), aby stworzyć rafinowaną białą mąkę o dłuższym okresie przydatności do spożycia i jaśniejszym kolorze. Jednak proces ten pozbawił również wiele składników odżywczych naturalnie występujących w mące pełnoziarnistej.

Na początku XX wieku pojawiły się obawy dotyczące niedoborów żywieniowych spowodowanych powszechnym spożyciem rafinowanej białej mąki. W tamtym czasie na obszarach, gdzie ludzie w dużym stopniu polegali na produktach z białej mąki, występowało wiele chorób, w tym pelagra i beri-beri.

Aby rozwiązać te problemy, naukowcy zaczęli ponownie dodawać składniki odżywcze do białej mąki, aby zwiększyć jej wartość odżywczą. Proces ten, znany jako wzbogacanie, polega na wzbogacaniu mąki w niezbędne witaminy i minerały, takie jak żelazo, tiamina, ryboflawina i niacyna.

Rząd USA po raz pierwszy ustanowił standardy dla wzbogaconej białej mąki w 1941 r., a wzbogacanie mąki stało się obowiązkowe w 1942 r. Od tego czasu wzbogacanie białej mąki jest standardową praktyką w wielu krajach na całym świecie, aby zapewnić dobre właściwości odżywcze będąc częścią ich populacji.

Obecnie wzbogacona biała mąka jest szeroko stosowana do produkcji różnych produktów spożywczych, w tym chleba, makaronów, wypieków i wielu innych przetworzonych produktów spożywczych. Chociaż wzbogacona biała mąka ma dłuższy okres przydatności do spożycia i łagodniejszy smak w porównaniu do mąki pełnoziarnistej, nadal brakuje jej niektórych niezbędnych składników odżywczych znajdujących się w pełnych ziarnach.

Dlatego ogólnie zaleca się spożywanie produktów pełnoziarnistych i produktów pełnoziarnistych w ramach zbilansowanej diety w celu zapewnienia optymalnego spożycia składników odżywczych.