Jakie jest pochodzenie naleśników?

Naleśniki wywodzą się ze starożytnej Grecji, gdzie były znane jako „tagēnitēs” lub „tēganitēs” (τηγανίτης). Robiono je z mąki pszennej, oliwy z oliwek, miodu, a czasem sera lub ziół i gotowano na patelni nad otwartym ogniem. Grecy często podawali naleśniki z miodem lub serem jako śniadanie lub deser.

Starożytni Rzymianie mieli również wersję naleśników zwaną „łożyskiem”. Były one podobne do greckich tagēnitēs, ale często były robione z ciasta na bazie drożdży i można je było nadziewać różnymi składnikami, takimi jak ser, mięso czy owoce. Łożyska były popularnym jedzeniem ulicznym w Rzymie i często były sprzedawane przez sprzedawców na targowiskach.

Naleśniki nadal były popularną potrawą przez całe średniowiecze i renesans, a ostatecznie rozprzestrzeniły się na inne części świata. W Europie naleśniki stały się tradycyjnym daniem z okazji Ostatniego Wtorku (lub Mardi Gras), a w wielu krajach nadal je się je, aby wykorzystać bogate składniki, takie jak jajka i mleko, przed rozpoczęciem okresu postu.

W Stanach Zjednoczonych naleśniki zostały wprowadzone przez pierwszych osadników europejskich i szybko stały się popularnym daniem śniadaniowym. Amerykańskie naleśniki są zwykle robione z ciasta na bazie mąki pszennej, proszku do pieczenia i mleka i często podawane są z masłem, syropem i innymi dodatkami.