Skąd wziął się naleśnik?

Naleśniki znane są od wieków, a ich korzenie sięgają starożytnej Grecji. Grecy robili naleśniki zwane „tagēnion” lub „tēganitēs”, które robiono z mąki pszennej, oliwy z oliwek, miodu i mleka. Rzymianie mieli również wersję naleśników zwaną „łożyskiem”, które robiono z mieszanki mąki, wody, soli i drożdży. Naleśniki były również popularne w średniowiecznej Europie, gdzie często jedzono je jako potrawę wielkopostną. Były także popularnym jedzeniem ulicznym w Londynie, gdzie sprzedawano je na straganach zwanych „wózkami naleśnikowymi”. Pierwszy przepis na naleśniki w Stanach Zjednoczonych został opublikowany w „American Cookery Book” przez Amelię Simmons w 1796 roku.

Słowo „naleśnik” pochodzi od średnioangielskiego słowa „naleśnik”, które z kolei pochodzi od staroangielskiego słowa „pannecaca”, co oznacza „ciasto naleśnikowe”. Nazwa ta wywodzi się od faktu, że naleśniki tradycyjnie smażone są na patelni.