Jaki był cel marszu solnego?

Marsz Solny, znany również jako Marsz Dandi lub Salt Satyagraha, był ruchem nieposłuszeństwa obywatelskiego kierowanym przez Mahatmę Gandhiego w Indiach w 1930 roku. Celem marszu był protest przeciwko brytyjskiemu monopolowi na produkcję soli i podniesienie świadomości na temat indyjskiego ruchu niepodległościowego .

Rząd brytyjski nałożył w Indiach podatek od soli, co oznaczało, że Hindusi musieli płacić podatek za prawo do zbierania soli, niezbędnej podstawy indyjskiej diety. Gandhi argumentował, że podatek ten jest niesprawiedliwy i że Hindusi mają prawo sami zbierać sól. Wierzył także, że Marsz Solny pomoże zjednoczyć Hindusów z różnych środowisk i zbudować poparcie dla ruchu niepodległościowego.

Marsz Solny rozpoczął się 12 marca 1930 roku, kiedy Gandhi wraz z grupą 78 zwolenników wyruszyli z Aśramu Sabarmati w Gujarat. Maszerujący szli przez 24 dni, pokonując dystans ponad 200 mil, do nadmorskiej wioski Dandi. 6 kwietnia 1930 roku Gandhi poprowadził maszerujących na plażę w Dandi, gdzie zebrali sól i złamali prawo dotyczące soli.

Marsz Solny był znaczącym wydarzeniem w indyjskim ruchu niepodległościowym. Pomogło to w podniesieniu świadomości na temat indyjskiej walki o niepodległość i zwróciło uwagę międzynarodową na tę kwestię. Marsz pomógł także zjednoczyć Hindusów z różnych środowisk i zbudować poparcie dla ruchu niepodległościowego.

Marsz Solny był sukcesem Gandhiego i indyjskiego ruchu niepodległościowego. Rząd brytyjski ostatecznie zgodził się na zniesienie podatku od soli i negocjacje z Indianami w sprawie niepodległości. Indie uzyskały niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1947 roku.