Jakie są problematyczne obszary produkcji zwierzęcej i drobiarskiej na Filipinach?

1. Brak dostępu do pasz wysokiej jakości:Wysokie koszty pasz komercyjnych i ograniczona dostępność pożywnych pasz produkowanych lokalnie utrudniają filipińskim rolnikom hodowlę zdrowego inwentarza żywego.

2. Niska produktywność spowodowana słabą genetyką. Jakość ras zwierząt gospodarskich dostępnych dla filipińskich rolników jest często niska, co skutkuje niższą wydajnością mięsa i mleka oraz zwiększoną podatnością na choroby.

3. Nieodpowiednia infrastruktura:Na wielu obszarach wiejskich brakuje odpowiednich dróg, obiektów magazynowych i klinik weterynaryjnych, co utrudnia hodowcom dostęp do rynków i uzyskanie niezbędnych usług.

4. Często występujące choroby:Filipiński przemysł hodowlany jest dotknięty różnymi chorobami, w tym afrykańskim pomorem świń (ASF), pryszczycą (FMD) i ptasią grypą, powodując znaczne straty gospodarcze.

Produkcja drobiu

1. Choroby zakaźne:Produkcja drobiu na Filipinach stoi przed wyzwaniami ze względu na choroby zakaźne, takie jak ptasia grypa, rzekomy pomór drobiu i kokcydioza, które powodują wysoką śmiertelność i straty ekonomiczne.

2. Złe praktyki zarządzania:Drobni hodowcy drobiu mogą nie posiadać wiedzy i zasobów niezbędnych do prawidłowego zarządzania gospodarstwem, co prowadzi do przeludnienia, słabej wentylacji i nieodpowiednich warunków sanitarnych, zwiększając ryzyko chorób.

3. Ograniczony dostęp do stada hodowlanego wysokiej jakości:Rolnicy często polegają na lokalnym stadzie hodowlanym niskiej jakości, co skutkuje niższą wydajnością mięsa i jaj.

4. Uzależnienie od importowanych pasz:Filipiny w dużym stopniu opierają się na importowanych składnikach pasz, takich jak soja i kukurydza, co sprawia, że ​​przemysł drobiarski jest podatny na wahania cen rynkowych i zakłócenia w łańcuchu dostaw.