Jaki jest układ łusek u osteichthyes?

Łaski cykloidalne: Łuski te są cienkie, elastyczne i zaokrąglone, z gładkimi krawędziami. Zazwyczaj można je znaleźć w rybach kostnych o miękkich promieniach, takich jak łosoś, pstrąg i wiele gatunków słodkowodnych.

Łaski ktenoidalne: Łuski te są również cienkie i elastyczne, ale w przeciwieństwie do łusek cykloidalnych mają małe kolczaste wypustki lub cteni wzdłuż tylnych krawędzi. Łuski ctenoidowe występują u wielu morskich ryb kostnych, w tym okonia morskiego, flądry i tuńczyka.

Łaski Ganoidów: Łuski ganoidów są bardziej prymitywne i powszechnie występują u starożytnych gatunków ryb, takich jak garsy, płetwy i niektóre jesiotry. Są grube i sztywne i składają się z warstwy kości pokrytej warstwą szkliwa zwanego ganoiną.

Skale placoidalne: Łuski te są charakterystyczne dla ryb chrzęstnych, w tym rekinów, płaszczek i łyżew. Łuski placoidalne są małe i przypominają zęby, z centralną jamą miazgi. Pochodzą z zębów i można je modyfikować, tworząc kolce obronne, jak u płaszczek.

Łaski osteichthyes pełnią kilka podstawowych funkcji:

Ochrona: Łuski zapewniają rybom fizyczną ochronę przed drapieżnikami i urazami zewnętrznymi.

Kształt ciała i usprawnienie: Łuski pomagają rybom utrzymać kształt ciała, co wpływa na ich sprawność pływania i właściwości hydrodynamiczne.

Wrażenie: Łuski zawierają zakończenia nerwowe, które pozwalają rybom wyczuwać zmiany w otoczeniu, takie jak prądy i ciśnienie wody.

Kolor: Łuski przyczyniają się do ubarwienia ryb poprzez odbijanie i załamywanie światła, pomagając w kamuflażu, zalotach i komunikacji.

Niektórym rybom, takim jak węgorze bezłuskowe i śluzice, w ogóle nie brakuje łusek. W takich przypadkach opracowali alternatywne mechanizmy ochronne, takie jak grube warstwy śluzu, twarda skóra lub wyspecjalizowane struktury skórne.