Marshmallow deneyi nedir?

Marshmallow deneyi Stanford hatmi deneyi veya gecikmiş tatmin deneyi olarak da bilinen bu deney, 1960'larda psikolog Walter Mischel tarafından yürütüldü ve 1972'de Kişilik ve Değerlendirme adlı kitabında yayınlandı.

Deney, küçük çocukların hazzı erteleme yeteneğini test ederek, hemen bir marshmallow yemeyi mi, yoksa bekleyip daha sonra iki marshmallow almayı mı tercih edeceklerini değerlendirdi. Sonuçlar, hazzı erteleyebilen çocukların, hazzı erteleyemeyen çocuklara göre akademik, sosyal ve psikolojik olarak daha iyi sonuçlara sahip olma eğiliminde olduklarını gösterdi.

Marshmallow deneyinin adımları şöyle:

1. Bir çocuk bir odaya getiriliyor ve bir masaya oturtuluyor.

2. Çocuğun önüne bir tabağa tek bir marshmallow konur.

3. Çocuğa belli bir süre (genellikle 15 dakika) beklemesi durumunda kendisine ikinci bir marshmallow verileceği söylenir.

4. Çocuk odada marshmallowla yalnız bırakılır.

5. Deneyi yapan kişi bekleme süresi boyunca çocuğun davranışlarını gözlemler.

6. Bekleme süresinin ardından deneyci çocuğa ikinci marshmallow'u verir.

Mischel'in araştırması, bazı çocukların ikinci marshmallow'u bekleyebildiklerini, bazılarının ise ilk marshmallow'u hemen yeme isteğine karşı koyamadıklarını ortaya çıkardı. Daha uzun süre bekleyebilen çocuklar, daha yüksek SAT puanları, daha iyi notlar ve daha sağlıklı ilişkiler dahil olmak üzere yaşamda daha iyi sonuçlara sahip olma eğilimindeydi.

Hatmi deneyi, örneklem büyüklüğünün küçük olması ve çocukların davranışlarındaki kültürel farklılıkları dikkate almaması nedeniyle eleştirildi. Ancak birçok kez tekrarlandı ve bulgularının farklı kültürler arasında tutarlı olduğu görüldü.