İnsanlar 1928'de ne yiyordu?

Meyve ve Sebzeler:

1928'de taze meyve ve sebzeler beslenmenin temel bileşenleriydi. Elma, portakal, muz, üzüm, armut ve şeftali yaygın olarak tüketilen meyvelerdi; patates, soğan, havuç ve lahana gibi sebzeler ise yaygın olarak yeniyordu.

Tahıllar:

Ekmek, makarna, pirinç ve yulaf ezmesi 1920'lerde temel gıdalardı. Kullanılan başlıca tahıllar buğday ve mısırdı ve birçok hane ekmeğini evde pişiriyordu.

Et ve Kümes Hayvanları:

Et, diyetin önemli bir parçasıydı ve sığır eti, domuz eti ve tavuk popüler seçimlerdi. Biftek, domuz pirzolası ve kızarmış tavuk yaygın yemeklerdi. Et tüketimi maliyeti nedeniyle genellikle sınırlıydı ve birçok aile daha ucuz kesim ve sakatatlara bel bağladı.

Balık ve Deniz Ürünleri:

Kıyı bölgeleri daha geniş çeşitlilikte balık ve deniz ürünlerine erişime sahipti. Morina, somon, ton balığı ve sardalya yaygın olarak tüketilen balıklardı; istiridye, istiridye ve ıstakoz gibi kabuklu deniz ürünleri de tüketildi.

Süt ürünleri:

Süt, tereyağı ve peynir 1928'de temel süt ürünleriydi. Süt genellikle evlere sütçüler tarafından taze olarak teslim edilirdi ve tereyağı ve peynir genellikle evde yapılır veya yerel mandıralardan satın alınırdı.

Tatlılar:

Tatlılar ve tatlılar sevilirdi ama bugünkü kadar yaygın değildi. Ev yapımı turtalar, kekler ve kurabiyeler popülerdi ve dondurma özel bir ikramdı. Şeker nispeten pahalı bir üründü, bu nedenle tatlılar genellikle özel günler için saklanırdı.

Koruma Yöntemleri:

Yıl boyunca gıdanın bulunabilirliğini sağlamak için saklama yöntemleri çok önemliydi. Konserveleme, salamura etme ve kurutma, meyveleri, sebzeleri ve etleri korumak için kullanılan yaygın tekniklerdi.

Bölgesel Farklılıklar:

Gıda tüketim kalıpları Amerika Birleşik Devletleri'nin farklı bölgelerine göre değişiklik gösteriyordu. Örneğin Güney'de mısır unu yaygın olarak tüketiliyordu ve irmik ve mısır ekmeği gibi yemekler popülerdi. Batı'da sığır çiftçiliği öne çıktı ve bu da sığır etine daha fazla güvenilmesine yol açtı.