İnsanlar 1600'lerin sonu ve 1700'lerin başında ne yiyordu?

1600'lerin sonlarında ve 1700'lerin başlarında insanların yediği yiyecekler sosyal statülerine, coğrafi konumlarına ve ekonomik imkanlarına göre değişiyordu. İşte o dönemdeki farklı grupların diyetine genel bir bakış:

1. Üst Sınıf Diyet:

- Zengin bireyler ve soylu aileler et, balık, kümes hayvanları, sebzeler, meyveler ve tatlılardan oluşan çeşitli bir beslenme düzenine sahipti.

- Sığır eti, domuz eti, kuzu eti ve geyik eti gibi etler yaygındı.

- Kümes hayvanları arasında tavuk, ördek, kaz ve hindi yer almaktadır.

- İstiridye, ıstakoz, karides gibi deniz ürünleri ve çeşitli balıklar tüketildi.

-Ekmekler, hamur işleri ve kekler buğday unu ve tereyağıyla yapılıyordu ve sıklıkla bal veya şekerle tatlandırılıyordu.

- Mümkün olduğunca taze mevsim meyveleri ikram edildi.

- Tatlılar arasında muhallebi, puding ve meyveli tartlar yer almaktadır.

2. Orta Sınıf Diyeti:

- Tüccarlar, tüccarlar ve vasıflı işçi sınıfının beslenme düzeni biraz çeşitliydi ancak üst sınıfa göre daha az lükstü.

- Et genellikle daha az tüketiliyordu; güveç ve çorba gibi yemekler ise et tüketiminin daha yaygın olduğu yerlerdi.

- Sığır eti, domuz eti ve tavuk yaygın olarak tüketilen etlerdi.

- Çavdar, arpa veya yulafla yapılan ekmekler, tahıllar ve yulaf lapası temel gıdalardı.

- Havuç, şalgam, lahana ve fasulye gibi sebzeler önemli besin kaynaklarıydı.

3. Köylü ve İşçi Sınıfı Diyeti:

- Köylüler ve tarım işçileri de dahil olmak üzere nüfusun çoğunluğu, ekonomik durumları nedeniyle sınırlı bir beslenmeye sahipti.

-Çavdar, arpa veya yulaftan yapılan ve genellikle kepek veya saman gibi diğer ucuz malzemelerle karıştırılan ekmek, diyetlerinin temelini oluşturuyordu.

- Lahana, soğan, fasulye, mercimek gibi sebzeler yaygın olarak tüketiliyordu.

- Et genellikle kıttı ve ara sıra domuz eti veya domuz pastırması tüketiliyordu; balık ise kıyı bölgelerinde bulunabiliyordu.

- Süt, tereyağı, peynir gibi süt ürünleri uygun fiyatlı tüketildi.

İklim, mevcut kaynaklar ve kültürel uygulamalardaki farklılıklar nedeniyle beslenmede önemli bölgesel farklılıklar olduğunu belirtmekte fayda var. Çabuk bozulan gıdaların raf ömrünü uzatmak için tuzlama, tütsüleme, kurutma ve salamura etme gibi gıda muhafaza yöntemleri de yaygın olarak uygulandı.